แม่ร้องไห้สะอึกสะอื้นพูดจับใจความได้ว่า พ่อเลี้ยงขอหย่า เนื่องจากตอนนี้มีหนี้สินพะรุงพะรังคนเห็นแก่ตัวจึงเผยธาตุออกมา
"ฮือออ แม่ผิดเอง ฮึก!" น้ำตาไหลอาบหน้า "แม่ควรเชื่อลูกตั้งแต่แรกว่ามันชั่ว"
"แม่อย่าโทษตัวเองเลยตอนนี้เราต้องมีสตินะคะ"
"หนี้ก็ท่วมหัวดอกก็ใกล้วันจ่าย"
"เดี๋ยวหนูจะรีบขายของออนไลน์ช่วยแม่เองนะ"
หากใครรับรู้คงสมน้ำหน้า ทว่า..เพราะแม่ผู้บังเกิดเกล้าต่อให้จะเคยเคืองใจแต่ลูกสาวไม่คิดจะสะใจแม้สักนิด
หลายวันหลังจากไปหย่าที่อำเภอ ไอ้ผู้ชายใจหมาก็กลับมาขนของเสื้อผ้าออกจากบ้านไป
เหลือทิ้งไว้เพียงหนี้สิน และ ความเสียใจที่ปล่อยให้แม่ชดใช้ลำพัง
ตืดดด
"อืมมม ว่าไงแพรว" พาแม่ไปนอนพักมีมี่กลับมายังห้องตัวเองโทรศัพท์สั่น "คงไปไม่ได้ช่วงนี้งดเที่ยวก่อนนะ"
ทันทีก็รีบกดวางสาย ชีวิตเสเพลที่เคยใช้ตอนนี้เวลาหายใจแทบจะยังไม่มี ณ.ตอนนี้ คงต้องใช้ความสวยที่ติดตัวมาแต่เกิดให้เป็นประโยชน์ ข
