ทั้งคู่เชือดเฉือนอารมณ์กันไม่พัก พ่อเลี้ยง ลุกยืนขึ้นชี้หน้าด่าทอ
"เป็นแค่เด็กสาระเเนมาสั่งสอนฉัน ใครกันแน่ต้องหุบปากอีเด็กเหลือขอ!"
"แล้วทำไม..แต่อย่างน้อยฉันก็ทำงานหาเงินใช้ส่วนตัวเองได้ ไม่ใช่ขอทานเช่นผู้ชายบางคน"
"เพราะแบบนี้นี่เองแม่ถึงไม่รัก หึ"
"แกพูดบ้าอะไร!!"
แกร๊ก
เสียงเปิดประตูปรากฏว่าเป็นแม่ที่กลับจากประชุม แววตาของมีมี่เต็มไปด้วยความโกรธเคืองแต่พ่อเลี้ยงกลับเปลี่ยนสีหน้าจากเกรี้ยวกราดกลายเป็นเศร้าหมอง
"เกิดอะไรขึ้น"
น้ำเสียงหญิงสาววัยกลางคนเดินผ่านลูกสาวไปหาสามีใหม่ แม้ไม่ได้แต่งงานแต่ก็อยู่ร่วมกันเช่นสามีภรรยาทั่วไป
"ผมขอโทษนะที่เป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ได้เรื่อง ลูกสาวของคุณบอกว่าผมไม่เอาไหน" น้ำเสียงรู้สึกผิดของพ่อเลี้ยงทำให้สาวน้อยตกใจโต้เถียงทันที
"ไอ้ทุเรศ!! ตอแหลเก่งกว่าชะนีอีก"
"ฉันก็ขอโทษเธอไปแล้วนี่"
"เชี่ยยยไอ้..."
เพียะ!
ยังไม่ทันได้หายโกรธเคือง ผู้เป็นแม่เดินตรงดิ่งเข้ามาฟาดฝ่ามือลงบนแก้มของลูกสาวจนผมยาวสยายปลิวว่อน
"เมื่อไหร่แกจะเลิกก้าวร้าวกับคุณนทีสักที ฉันรู้ว่าแกไม่ชอบเขา แต่ก็ไม่ควรพูดจาทำร้ายจิตใจเขาแบบนี้" แม่ดุด่า
"แม่จะไม่ถามมี่สักคำเลยหรือไงว่ามันด่าอะไรบ้าง ฮึกกก"
"เพราะฉันเป็นแม่แกถึงรู้นิสัยสันดานดี หยุดเถียงแล้วขึ้นห้องไปซะ"
จากผู้หญิงที่อบอุ่นเป็นแม่ที่แสนดีกลับกลายเป็นคนอารมณ์ร้อนเชื่อฟังแต่สามีใหม่
มีมี่ปาดน้ำตากระทืบเท้ากลับเข้าห้องตัวเองอย่างไว
โต้มม!
ประตูกระแทกลมดังสนั่นหวั่นไหว น้ำตาอาบไหลนองแก้มอย่างไร้เสียง
ผับXY
สุดท้ายก็คงต้องพึ่งพาแอลกอฮอล์ แม้เป็นสิ่งที่ไม่ดีแต่ก็ทำให้ลืมความเสียใจไปชั่วขณะ
มีมี่ใส่สายเดี่ยวรัดรูปสีฟ้าคราม รวบผมตึงโชว์อกอึ๋มจนเป็นที่จับจ้องของบรรดาหนุ่มรอบข้าง
หวุ่ววว
แก๊ก
เสียงแก้วเหล้าชนกระทบกัน วันนี้มาครบแก๊งเนื่องจากมีมี่ส่งข้อความตามทุกคนมาเพื่อดื่มสังสรรค์
ตัวเล็กกระดกเหล้าในมืออย่างไม่พัก เอ็มนั่งเก้าอี้โซฟาอีกตัวด้านข้างจ้องมองปฏิกิริยาที่เหมือนไม่ปกติ
"มีมี่เป็นไร.." มาถึงก็สั่งเหล้ากระดกอย่างไม่ห่วงตับจะแข็ง เอ็มทักท้วง "เดี๋ยวก็เมาตายห่าหรอก"
"อย่าพูดมากวันนี้อยากเมาเว้ยยย!"
"ปกติเธอก็ไม่ได้เป็นสาวขี้เมาแต่วันนี้ท่าทางเอาเรื่องเหมือนกันนะ ฮ่าๆ"
"ชีวิตแม่งโคตรเฮงซวย เหอะ! ดื่มให้กับความตอแหลไง เอ้าชน"
ตึ๊ก!
จุ๊บ
ขณะที่มีมี่ลุกขึ้นยืนจะเต้น ผู้หญิงโต๊ะข้างที่เมาก็เซล้มกระแทกใส่จนหน้าคะมำ เอ็มรีบลุกไปคว้าเอวบางตามสัญชาตญาณ ปรากฏว่าริมฝีปากทั้งคู่ประกบกันแนบแน่น
ดวงตาเล็กเบิกกว้างตกใจ ชายหนุ่มก็ยืนแน่นิ่งเช่นกัน ก่อนที่เขาจะดึงตัวเธอมาไว้ข้างหลังเพื่อด่าอีกฝั่ง
"เฮ้ยยย!! เมาแล้วก็กลับบ้านสิวะ ยืนไม่ไหวชนโดนคนอื่นถ้าล้มหัวฟาดพื้นขึ้นมาจะทำยังไง"
"ขอโทษแทนเพื่อนผมด้วยครับ"
"รีบพาแม่งกลับไปเลยนะ"
"ครับ"
เพื่อนชายของสาวที่ไม่สามารถคุมสติอารมณ์ได้รีบหอบหิ้วร่างเมามายออกไปจากผับ
มีมี่รีบคว้ากระเป๋าขอตัวไปเข้าห้องน้ำ กำลังจะมองหาแพรวก็ดันไปเต้นอยู่กลางฟลอร์พร้อมกับโจ้
แกร๊ก
เมื่อมาถึงห้องน้ำอารมณ์เมาของมีมี่แทบจะสร่าง ก่อนจะวางกระเป๋าไว้หน้าอ่างล้างมือเพื่อเปิดก๊อกแล้วกวักน้ำใส่ใบหน้าตัวเองที่กำลังร้อนผ่าว
"บ้าเอ๊ยยย! นี่จูบแรกของฉันเลยนะ"
ไม่อยากจะเชื่อสินะว่าคนที่เคยมีแฟนมาก่อนอย่างมีมี่จะยังไม่เคยจูบใคร แต่ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง
ซ่า ซ่า
วันนี้ซวยซ้ำซวยซ้อนอะไร มีเรื่องกับพ่อเลี้ยงแถมแม่ก็ยังคอยเอาแต่เข้าข้าง อีกทั้งยังเสียจูบแรกให้กับเพื่อนสนิทอย่างเอ็มผู้ชายที่ร้ายกาจฟันสาวมาแล้วไม่เลือกหน้า
ฮึ๋ยยยย!
มีมี่รีบใช้ทิชชู่เช็ดริมฝีปากจนลิปสติกสีแดงหลุดร่อน ปวะ! จากนั้นก็หยิบสีชมพูบานเย็นขึ้นมาแต่งแต้มแทน
"ไม่เป็นหรอกก็แค่..อุบัติเหตุ"
ตัวเล็กพูดกับตัวเองอยู่หน้ากระจกทั้งที่เป็นจูบแรกควรค่าจะให้ผู้ชายที่เป็นแฟนมากกว่า 'เฮ้อออ~'
เช้าวันต่อมา
ทุกคนมาเรียนตามปกติแต่ทั้งสี่คนยังคงจองพื้นที่หลังห้องเพื่อหลับในคาบวิชาเรียนเนื่องจากปาร์ตี้หนักหน่วง
"เมื่อคืนมึงกลับยังไงกลับก็ไม่บอก" แพรวสะกิดถามมีมี่
"ขึ้นแท็กซี่กลับ เวียนหัวจะอ้วกสงสัยดื่มเยอะไปหน่อย แล้วมึงอะ"
"ไอ้โจ้ขับรถไปส่งอย่างกับงูเมากาวกว่าจะถึงบ้าน"
โจ้ที่นอนคว่ำหน้าผงกศีรษะขึ้นมาโต้เถียงแพรว "อย่ามาพูดมาก แทนที่กูจะได้พาสาวกลับบ้านต้องแวะไปส่งมึงที่สภาพเหมือนหมาเมายา! ทั้งอ้วกทั้งพูดไม่รู้เรื่อง"
"กูเป็นเพื่อนมึงนะ ฮ่าๆ"
"ก็เพราะว่ามึงเป็นเพื่อนไง กูไม่ถีบหงายท้องหงายไส้ก็บุญแล้วรถกูมีแต่อ้วกมึง"
"เอออออ เดี๋ยวเที่ยงนี้กูเลี้ยงข้าว"
ทั้งคู่เถียงกันเป็นประจำส่วนคนที่หลับไม่รู้เรื่องก็มีแต่เอ็ม
ใบหน้าหล่อนอนเอียงซ้ายหันมาทางมีมี่ แสงแดดสาดกระทบจมูกโด่งกรอบหน้าชัดราวต้องมนตร์สะกด
"มีมี่ มีมี่ อีมี่!!"
"เออออ มึงจะตะโกนทำไมอยู่ใกล้แค่นี้"
"แล้วมึงเหม่ออะไรอาจารย์สั่งงานแล้ว"
"อ๋อออ อืม"
ให้ตายเถอะ ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไร เมื่อเห็นหน้าเพื่อนที่เคยเห็นประจำกลับรู้สึกใจเต้นสั่น หรืออาจเป็นเพราะเมื่อคืนเพิ่งเสียจูบแรกให้
"ไม่อยากกินข้าวจะไปดูหนังกูไปก่อนนะ" แพรวโบกมือหลังจากพักเที่ยงก็แยกย้าย
โจ้หยิบมือถือขึ้นมาบอกกับเอ็ม "วันนี้กูขอตัวนัดน้องเมย์เอาไว้เจอกันคาบบ่ายเว้ยยย"
สรุปตอนนี้เหลือแค่มีมี่กับเอ็ม ทั้งคู่เดินลงบันไดใต้ตึกคณะแต่กลับมีบางอย่างผิดปกติ
หมับ
"โอ๊ยยยย!" เอ็มกระชากแขนของตัวเล็กจนหน้าหันกระแทกกับซิกซ์แพกแรง "เจ็บนะทำอะไรเนี่ย"
"เป็นโรคความรู้สึกช้าหรือไงเขามองกันทั่วคณะ กระดุมหายไปไหน?! ทำไมเสื้อขาดขนาดนี้ไปทำไรมา"
"ก..กระดุม เชี่ยยย"