“อ๊อย อย่าเสียงดังสิ! เดี๋ยวพี่เขารู้หมด ว่าฉันมาแอบฟัง พวกเขาคุยโม้โอ้อวดกันน่ะ”
เด็กสาวบอกเพื่อน แล้วทำหน้างอใส่
“แล้วบัวไปแอบฟังเขาทำไมหละ มีเรื่องอะไรเหรอ?”
แก้วใสถาม อย่างอยากรู้
“ก็...พี่สาวข้างบ้านฉันน่ะ เขาเพิ่งไปทำอย่างว่า...ที่อีกหมู่บ้านหนึ่งมาน่ะ กับคนที่คุณก็รู้ว่าใคร...”
บัวรินเล่า แบบกระซิบกระซาบ ขณะที่เพื่อนสาว ก็เงี่ยหูมาฟังใกล้ ๆ อย่างตั้งอกตั้งใจ
“ห๊ะ!!! ตะ ตะ ตาลุงสุทิน นั่นน่ะเหรอบัว หือ ...แล้วบัวได้ยินว่าไงมั่งอ่ะ บอกฉันมั่งสิ”
แก้วใสถามต่อ
“ไม่รู้สิ! บรรยายไม่ถูกอ่ะ แต่ฉันว่านะ... ยัยพวกนั้น อาจจะโม้ตาม ๆ กันก็ได้นะ ฉันไม่เชื่อหรอก...ว่าตาลุงแก่ ๆ นั่น มันจะเอาเก่งเอามันส์ ลงลิ้นที...พาสาว ๆ ขึ้นสวรรค์ กันหลาย ๆ รอบน่ะ”
บัวรินพูดไปก็แอบสงสัยไป ภายในใจเริ่มคุกรุ่นตามประสาสาววัยแรกรุ่น ที่อยากรู้และอยากลอง
ส่วนแก้วใสน่ะหรือ แค่ได้ฟังเพื่อนสาวเล่ามาอย่างนั้น หัวใจเธอก็เตลิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
“อุ๊ย! จะ จะ จริงเหรอบัว...ทำไมพวกพี่เขา ทะลึ่งจัง ฟังแล้ว...มันน่าขนลุกชอบกลอ่ะ”
“เออ...ฉันฟังแล้วก็ขนลุก...ลุกไปทั้งตัวเลยหละ คอยดูนะ...ฉันจะต้องพิสูจน์ให้ได้เลย ว่ามันเป็นจริง อย่างที่เขาว่ากันมั้ย...”
เด็กสาวบอกกับเพื่อน ด้วยแววตาเร่าร้อน มุ่งมั่น อยากที่จะได้เห็นลุงสุทินคนนั้น แบบตัวเป็น ๆ จนตัวซีดตัวสั่นแล้ว
แต่ผิดกับเพื่อนสาวอย่างแก้วใส ที่ยังทำท่ากล้า ๆ กลัว ๆ อยู่
“หึย! จะดีเหรอบัว...นั่นน่ะ มันรุ่นพ่อเราเลยนะ แล้วอีกอย่าง...เธอไม่กลัวยายจะว่าเอาเหรอ?”
“โอ๊ย! ฉันไม่กลัวหรอก ยายน่ะแก่แล้ว ตามฉันไม่ทันหรอก...ว่าแต่เธอเถอะ อยากไปดูตาลุงนั่น ให้เห็นกับตา ด้วยกันมั้ยหละ จะได้หายสงสัยไง?”
บัวรินเอ่ยปากชวนแก้วใส เพราะอยากจะรีบไปพิสูจน์ความแซ่บของสุทิน แบบจะ ๆ ตาตัวเองสักที
โดยที่เธอคิดเพียงแค่ อยากจะไปดูหน้าค่าตาของเขาก็เท่านั้น
ทว่า...เพื่อนสาวกลับไม่ค่อย อยากจะเล่นด้วยสักเท่าไหร่นัก
“มะ มะ ไม่อ่ะ...ฉันกลัวแม่กับพ่อจะรู้...”
แก้วใสรีบปฏิเสธ ทั้งที่ในใจก็อยากจะไปด้วยกันกับเพื่อนซี้นั่นแหละ
แต่เพราะเธอ มีครอบครัวที่ค่อนข้างจะเข้มงวด
ไม่เหมือนกับครอบครัวของบัวริน ซึ่งกำพร้าพ่อแม่
เหลือแต่ยายแก่ ๆ วัยเจ็ดสิบ ที่คอยดูแลเท่านั้น
เด็กสาวคนนี้จึงค่อนข้างจะเป็นคนใจกล้า แก่แดดและกร้านโลก กว่าแก้วใสมาก
พูดง่าย ๆ ว่า ก่อนจะเรียนจบมัธยมปลาย เธอก็ผ่านชายที่คบหากันมาแล้ว ถึงสองคน