เมื่อได้ฟังคำของนายเหนือหัว รอยฮานก็รู้ทันทีว่านายเหนือหัวกำลังมีความสุข แต่ไม่ได้พูดออกมา ยิ่งเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายเมื่อเอ่ยถึงหญิงสาวนามว่าอญู่ร่าแค่นี้เขาก็รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร
“แต่แผนการของท่านชีคอันตรายไปนิด” รอยฮานวกกลับเข้ามาเรื่องเดิมอีกครั้ง
“คนฉลาดต้องใช้สมองรอยฮาน ไม่ใช่ใช้แต่กำลัง เจ้าคอยดูกันต่อไปว่าเราจะทำยังไงกับคนพวกนั้น” ชามิลใช้นิ้วเคาะที่ขมับเพื่อบอกอีกฝ่ายว่าคนที่ฉลาดเท่านั้นถึงจะอยู่รอด
รอยฮานคำนับให้นายเหนือหัวเมื่ออีกฝ่ายพยักหน้าให้เขาไปได้ ชามิลมองเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามท่ามกลางเกาะงดงามแห่งท้องทะเลอันดามัน เขากระตุกยิ้มเมื่อคิดถึงคนที่เอาแต่หมกตัวอยู่ในบ้านไม่ยอมออกมาพบเจอโลกภายนอก ก่อนจะเดินเข้าไปในคฤหาสน์กลางเกาะส่วนตัว
“ไม่คิดจะออกไปข้างนอกบ้างเลยหรือไง”
“อุ๊ย” อญู่ร่าอุทานเมื่อเธอกำลังครุ่นคิดอะไรหลายอย่าง ก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินคำถามท่ามกลางความเงียบของชี
