“ใช่พ่ะย่ะค่ะท่านชีค ตอนนี้เป็นเวลาที่ต้องรวบท่านรอยาซเอาไว้ ไม่เช่นนั้นคงคิดแผนการที่จะฆ่าท่านอีก”
“เจ้าไปได้แล้ว ขอบใจมาก หลังจบเรื่องนี้แล้ว ข้าจะให้เจ้าพักยาว” ชามิลพยักหน้าให้คนสนิทที่เขาแอบมาหา โดยไม่ให้สงสัย รอยฮานมีความสามารถในการหลบหลีก และเป็นข้อดีที่ไม่มีใครรู้จักเขา
“อุ๊ย!” อญู่ร่าอุทานเมื่อเดินชนกับร่างสูงของรอยฮาน
“ขอโทษขอรับ” รอยฮานเงยหน้าขึ้นสบตา อญู่ร่าขมวดคิ้วหรี่ตามองอีกฝ่าย แต่เธอมองเห็นหน้าไม่ชัดเพียงแค่ได้สบตาเพราะอีกฝ่ายคลุมใบหน้ามิดชิด
“ใครเหรอเพคะ” อญู่ร่าเดินมาหาชีคชามิลที่เดินรอรับเธออยู่
“ช่างตีเหล็กน่ะ เราจะให้เขาทำดาบให้”
“หม่อมฉันเคยเห็นเขาหรือเปล่าคะ” อญู่ร่าถามชีคหนุ่ม
“ไม่เคยหรอก จะเคยเห็นได้ยังไงกัน เราเพิ่งเจอเขาครั้งแรก ราชิดเป็นคนหาช่างเหล็กคนนี้ให้เอง เห็นว่าเก่งในเรื่องการตีดาบ มีด เราเลยจะจ้างให้ตีดาบให้เราหน่อย” ชามิลเฉไฉไปเรื่อย
“เหรอเพคะ
