ผมสวมชุดครุยสีดำแถบคาดสีผ้า แบบฉบับนิสิตคณะบริหารตามระเบียบเป๊ะ หนึ่งปีเต็มที่ผมอดทนกัดฟันเรียนให้จบ เพื่อเตรียมไปเรียนต่อปริญญาโทที่อังกฤษ นับตั้งแต่ผมแต่งงานเข้ามาเป็นลูกเขยท่านเจ้าสัว ชีวิตของผมก็มีคนวางแผนจัดการให้เรียบร้อยเสร็จสรรพ มีตำแหน่งใหญ่ว่างรอรับโดยไม่ต้องดิ้นรนสร้างเอง อันที่จริงพ่อแม่ผมก็รวยในระดับหนึ่ง แต่การได้พ่อตารวยกว่านี่ มันช่างเหนือความคาดหมาย ผมใช้แค่ความสามารถก็เพียงพอ เพราะทุนทรัพย์มีพ่อตาลงทุนรอไว้ให้เรียบร้อยแล้ว ที่เหลือก็อยู่ที่ว่า ผมจะมีน้ำยาพอไหม
“จบแล้วโว้ย!!!”
ไอ้ตงตะโกนออกมาสุดเสียง เมื่อเรายืนถ่ายรูปด้วยกันที่หน้าคณะ
“จบสักที ต่อไปก็ไปต่อเมืองนอก”
“เหอะ เชิญมึงเลย กูไม่เอาด้วยหรอก กูขอเรียนรู้จากประสบการณ์และความผิดพลาดของตัวเองนี่แหละ งานบริหารยกให้มึงเลย”
“แล้วมึงไม่คิดจะกลับไปช่วยพ่อกับพี่มึงบ้างเหรอ ทุกวันนี้กูกับพี่นุ่มนิ่มวิ่งไปวิ่งมาสองบ้านแท
