อรุณหนาว
รสาเดินลงมายังชั้นล่างในเช้าวันใหม่อันสดใส หญิงสาวเดินไปบริเวณหน้าห้องนั่งเล่นแต่ทว่าเห็นเพียงหมอนและผ้าห่มถูกจัดวางระเบียบเรียบร้อยอยู่บนโซฟาแต่กลับไม่เห็นสามีหนุ่ม คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันนึกสงสัย พลันเหลือบดูนาฬิกาเพิ่งจะเห็นว่าเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า ทันใดนั้นคำนางก็เดินออกมาจากทำความสะอาดห้องรับแขก
"คำนาง"
"นายหญิง มองหาพ่อเลี้ยงอยู่หรือคะ?" สาวใช้เดินตรงเข้ามาหาภรรยาเจ้านาย
"เอ่อ...ใช่จ๊ะ คุณสิงห์ไปไหนแล้วล่ะ"
"พ่อเลี้ยงออกไปที่ไร่ตั้งแต่ไก่ยังไม่ขันแล้วค่ะนายหญิง"
"มีงานด่วนหรือคะ หรือว่าที่ไร่มีปัญหาอะไรหรือเปล่าเขาถึงได้ออกไปแต่เช้า"
"งานไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ แต่สงสัยคงจะงอนที่นายหญิงให้มานอนที่ห้องนั่งเล่นเมื่อคืนมั้งคะ" คำนางอมยิ้มให้กับอารมณ์พ่อแง่แม่งอนของคู่สามีภรรยา รสาได้แต่ยิ้มอาย นึกถึงการกระทำของตนเองก็รู้สึกผิดขึ้นมาในใจ
"แล้วเขาทานข้าวเช้าหรือเปล่าคะ?"
