อรุณย่ำรุ่ง
กลิ่นกายหอมกรุ่นทดแทนคาเฟอีน เรียวลิ้นร้อนโลมเลียดื่มด่ำราวกับผิวนุ่มอุ่นหวานปานน้ำผึ้ง ค่ำคืนผ่านทว่าบทรักร้อนยังคงตราตรึง เสียงนางครวญยังคงกึกก้องอยู่ในหู
"อื้ม..." รสาขยับตัวเชื่องช้า อาการร้าวระบมพลันแล่นไปตามแรงขยับเขยื้อน สิงห์หยัดกายขึ้นมาแทรกเข้ากลางเรียวขาอ่อน สองกายยังคงเปลือยเปล่า ใบหน้าคมคายคลอเคลียเต้านมขาวอวบ รสาแทบไร้เรี่ยวแรงขัดขืน แต่ทว่าสิงห์กลับราวพญาราชสีห์ เขาไม่มีวันสิ้นไร้เรี่ยวแรงโดยเฉพาะเวลาที่ต้องขย้ำเหยื่ออันน่ากระหายหิวเช่นภรรยาของตน
"อื้อ...ตรงนั้นของคุณสิงห์มันแข็งอีกแล้วนะคะ" รสาพึมพำเมื่อสัมผัสได้ถึงลำแท่งเนื้ออุ่นที่สัมผัสทักทายอยู่บนเนินเนื้อสวรรค์ของตนเอง
"แค่อยู่ใกล้เธอมันก็เป็นแบบนี้ตลอดเวลาอยู่แล้ว" เขากระซิบเสียงแหบพร่าแนบใบหูเล็ก มือหนาขยับลงมาโอบประคองลำแท่งเนื้อเบียดเสียดสีเข้าสู่โพรงเนื้อฉ่ำบวม กิจกรรมรักหนักหนาเกือบตลอดทั้งคืนท
