เมื่อได้เวลาเกือบเที่ยงคืนทุกคนยกเว้น คุณคีย์ อิล และเผ่า ก็เกือบจะนั่งตัวไม่ตรงแล้ว จนในที่สุดคุณคีย์ต้องให้การ์ดพาทุกคนกลับไปส่งที่ห้อง แล้วก็เป็นเขากับเพื่อนที่ยังคงนั่งอยู่ ส่วนหนุ่มเจ้าเสน่ห์ก็เหมือนจะได้คนรู้ใจอยู่เป็นเพื่อนในคืนนี้ เดินตัวปลิวไปทางบาร์ที่มีสาวสวยตาน้ำข้าวส่งยิ้มยืนรออยู่ พริกหวานนั่งฟุบไปกับโต๊ะการ์ดที่กำลังจะเข้ามาช่วยอุ้มเธอกลับไปส่งที่ห้องกลับถูกมือหนายกห้ามเอาไว้
"เดี๋ยวผมจัดการเองครับ"
"ครับคุณเผ่า"
เป็นเผ่าที่ห้ามคนของคุณคีย์ไม่ให้แตะเนื้อต้องตัวของพริกหวาน เขาจับไหล่เธอดึงกลับมาพิงที่เก้าอี้ก่อนจะเอาแขนช้อนตัวอุ้มพริกหวานขึ้นมา แล้วก็เดินตรงกลับไปยังทางเดินห้องพัก ในมือก็จะถือคีย์การ์ดที่เพิ่งได้รับมาจากเพื่อนสนิท เนื่องจากคืนนี้เพื่อนร่วมห้องของพริกหวานจะไม่ได้กลับไปนอนที่ห้องคีย์การ์ดจึงไม่จำเป็น
"เมาอีกแล้ว...หืม"
"อึก ญ่าเดินไหวน่า"
"โอเค ๆ งั้นลอ
