“ถ้าใครขโมยของๆ ฉัน ฉันคงยิงเป้ามันไปแล้ว” แดเนียลเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ไม่เอาหรอกค่ะ มันโหดร้ายเกินไป แค่ต่อยเขา หนูยังรู้สึกผิดอยู่เลย” เจสซี่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาด้วยความสำนึกผิด
“เธอไม่ผิดหรอก เธอแค่ป้องกันตัว อย่าโหดร้ายเช่นฉันเลย เธอเป็นเด็กสาวที่น่ารัก เช่นพี่สาวของเธอดีแล้ว แต่ตอนนี้ขอเวลานอกหน่อย ฉันขอคุยกับคู่กรณีของเธอก่อน” แดเนียลเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม และลุกขึ้นก้าวเดินไปเก้าอี้ยาวที่เด็กชายนามว่าออสก้านั่งอยู่ แดเนียลนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดียวกับออสก้า
“ว่าไงเจ้าหัวขโมย” แดเนียลเอ่ยทักทายทันที ออสก้าหันมามองใบหน้าแดเนียลด้วยสายตาเอาเรื่อง
“นายมายุ่งอะไรกับฉัน”
“ความจริงฉันก็ไม่อยากยุ่งหรอกนะ ถ้าไม่ใช่เรื่องของเจสซี่ ฉันอยากจะถามเธอว่าทำไมต้องขโมยของๆ เธอด้วย” แดเนียลเอ่ยถาม
“ในเมื่อมันดินสอสีมันอยู่กับฉัน มันก็คือของๆ ฉัน” ออสก้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แดเนียลเผยยิ้มอย่างน่าห
