แดเนียลก้าวเดินเข้ามาในบ้านของจอนสัน ขณะที่เขาเปิดเพลงและแต่งตัวดูมีชีวิตชีวาเพื่อเขาหมุนและเต้นอย่างอารมณ์ดี ทันใดนั้นเสียงดนตรีก็หยุดลง จอนสันจึงหันกลับมามองว่าเป็นแดเนียลเจ้านายของเขาที่มาหาเขาแต่เช้า
“หวัดดีบอส” จอนสันเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงสุดเซ็ง
“วันนี้วันเกิดเอลล่า ฉันไม่รู้จะจัดงานวันเกิดให้เธออย่างไงดี”
“โทรศัพท์มีไหม ถ้ามีโทรมากก็ได้ ไม่ต้องถ่อสังขารมาถึงนี่หรอก”
จอนสันเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงละเหี่ยกับเจ้านายของเขาที่นำเรื่องวันเกิดของเอลล่ามาปรึกษาเขา
“ใช่ฉันคิดไม่ออกว่าฉันจะทำอะไรให้ทำให้เธอตื่นเต้น และดีใจดี เพราะฉันพาเธอขึ้นเครื่องบ่อย ล่าสุดก็ไปฮาวายมา ฉันไม่รู้ว่าจะทำอะไรที่ดูพิเศษในงานวันเกิดของเธอดี” แดเนียลเอ่ยด้วยน้ำเสียงวิตกกังวล
“เค้กวันเกิด จุดเทียน นอน อยากให้เร้าใจ นายก็เล่นผีผ้าห่มกับเธอสิ” จอนสันเอ่ยบอกเขาด้วยรอยยิ้ม ขณะที่กำลังผูกเนกไท
“ฉันคิดแบบที่นายบอก แต่มัน
