แดเนียลก้าวเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพเปลือยเปล่า ก้าวเดินมาตรงเตียงด้วยรอยยิ้ม และลงนอนใช้มือหนาเท้าหัวของเขาทอดมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอที่ยังหลับอยู่ใต้ผ้านวมหนา แต่เธอนอนดิ้นจนผ้าจึงปิดเรือนร่างของเธอหมด เธองดงามดุจภาพวาด ทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้เลย
เอลล่าที่นอนตะแคงข้างอยู่ เธอกลับนอนหงายแล้วลืมตาขึ้นช้าๆ ทอดสายตามองเขาด้วยรอยยิ้ม
“หวัดดี คุณเลขา” แดเนียลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
“หวัดดีค่ะ บอส” เอลล่าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม แล้วเขาจูบที่ริมฝีปากของเธอแผ่วเบาและอ่อนหวาน เอลล่าใช้มือลูบที่หนวดที่อยู่บนใบหน้าของเขา
“กรนเสียงดัง จนทำให้คุณตื่นหรือเปล่า” เอลล่าเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่ว เธอเห็นแดเนียลเผยยิ้ม นั้นเปรียบเหมือนคำตอบ เอลล่าจึงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ฉันรู้ว่าคุณไม่โกหก” เอลล่าเอ่ยบอกเช่นนี้
“ว่าแต่คุณ เจ็บไหม” แดเนียลเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม ทำให้เอลล่าสงสัยว่าเจ็บตรงไหนกัน ที่ตรงน
