ฮันเตอร์....
ตอนนี้ตาของผมยังถูกปิดไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เนื่องจากเพิ่งผ่าตัดตามาแต่ก็ดีใจที่พอผมตื่นขึ้นมาแล้วมีฟ่างอยู่ข้างๆ เธออยู่กับผมไม่ไปไหนมันทำให้ผมอุ่นใจขึ้นมาก
"ฟ่าง" ผมไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่เพราะเธอเงียบมาก หรือเธอจะหลับ
"หื้มมม" เสียงเหมือนงัวเงีย
"ทำอะไรอยู่ หลับอยู่หรือเปล่า"
"อื้ม"
"ขอโทษนะที่ปลุกถ้าง่วงก็หลับต่อเถอะ" ผมรู้สึกผิดที่เรียกหาเธอทั้งที่เธอกำลังหลับอยู่
"ไม่ง่วงแล้วล่ะ ว่าแต่เตอร์เป็นอะไรปวดตาเหรอ"
"เปล่าหรอกแค่อยากกอดฟ่างอยากอยู่ใกล้ๆ "
"ก็เพิ่งกอดไปเมื่อกี๊เองนะจะกอดอีกแล้วเหรอ"
"กอดทั้งชีวิตก็กอดได้"
"รู้สึกจะปากหวานขึ้นนะตั้งแต่ผ่าตัดมาเนี๊ยะ"
"ก็อยากพูดจาเพราะๆ กับเมียบ้างไม่ได้เหรอ"
หมับ!! เสียงกอด
"อ่ะกอดแล้วพอใจยังคะ" ฟ่างเดินมากอดผมผมก็เลยเอื้อมมือไปโอบเอวฟ่างเอาไว้ในท่าที่ตัวเองยังนอนอยู่ทำให้ตอนนี้ใบหน้าของผมก็ซบลงที่หน้าท้อง
