และทุกอย่างก็จะจบลงแบบนั้น ความสัมพันธ์ของชายหญิงที่ไม่ต่างจากลูกค้ากับคนซื้อบริการมันทำให้ภิรดาเศร้าใจเล็กน้อย แต่ทว่าเธอกลับไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ ยังดึงดันที่จะทำแบบนี้ ขอแค่ได้รัก ได้อยู่ใกล้ แม้ว่าจะเป็นเพียงผู้หญิงในเงามืดของภานุวัฒน์ตลอดไปตาม
เธอยอมเอาความสุขทั้งชีวิตของตนเองเข้าแลก ขอแค่วันนี้เธอยังได้กกได้กอดเขา ฟังดูเหมือนผู้หญิงหน้าไม่อาย และไร้ยางอายอย่างที่สุด แต่ถ้าใครไม่มาตกอยู่ในสถานการณ์อย่างเธอ ไม่มีวันรู้อย่างแน่นอน
เช้านี้ภิรดาตื่นแล้ว แต่เธอยังนอนกอดเขา และมองหน้าเขาด้วยความรักที่มันเต็มล้นเปี่ยม หากว่าเขาตื่นขึ้นมา เธอคงไม่สามารถอยู่แบบนี้ได้ เพราะเขาจะพยายามกั้นสถานะกับเธอชัดเจน ขอเธออยู่อย่างนี้ไปก่อนนะ อย่าเพิ่งตื่นเลยนะ แต่เหมือนว่าคำขอของภิรดาไม่เป็นจริงเลย ภานุวัฒน์ลืมตาในไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เขามองเห็นร่างบางจ้องเขาตา เขาก็รีบลุกพร้อมกับดันร่างบางออกจากแขนแกร่งของเขา ราวกับโดนของร้อนก็ไม่ปาน
“ทำไมไม่รีบลุกไปแต่งตัวล่ะ” ภานุวัฒน์ถามเสียงเย็น
“อยากมองคุณนุอีกสักหน่อยค่ะ” ภิรดาตอบออกไปเสียงอ่อย รู้ว่าเป็นข้อห้ามระหว่างเขาและเธอ แต่ก็ยังทำ และก็แอบกลัวว่าเขาจะดุตนเอง เพราะเขาเป็นคนที่ค่อนข้างดุ และเธอก็จะโดนทุกครั้งที่เธอล่วงละเมิดกฏของเขา
“เหลวไหล รีบแต่งตัว ฉันมีอะไรจะบอกเธอ” ภานุวัฒน์เอ่ยอย่างเฉยชา เขาพยายามที่จะเป็นแบบนี้ เพื่อให้เธอไม่หวังอะไรกับเขา เพราะเธอไม่เหมาะสมที่จะเป็นคู่ครองของเขา ไม่ว่าจะด้านใดก็ตาม สิ่งเดียวที่เธอเข้ากับเข้าได้ดีก็มีแค่เรื่องเซ็กส์เท่านั้น แต่มันคงไม่ใช่เรื่องที่เขาจะเอาผู้หญิงแบบเธอมายกย่องออกหน้าออกตาแน่ๆ ล่ะ
“ค่ะ” โดนดุเล็กน้อยไม่เป็นไร ภิรดารีบลุกมาแต่งตัวอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เธอจะนั่งอยู่ที่โซฟาเพื่อคุยกับเขา และก็ค่อนข้างสงสัยว่าเขาจะคุยอะไร เพราะใบหน้าของเขามันจริงจังเป็นพิเศษ และก็ดูเครียดๆ อย่างที่เธอไม่ค่อยเห็นเขาในอิริยาบทนี้
“คุณนุมีเรื่องอะไรจะคุยกับดาคะ” หญิงสาวเอ่ยถามออกมาหลังจากที่เธออาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว และก็พร้อมที่จะฟังเรื่องที่เขาอยากจะคุยกับเธอ