ความลับ...1 NC+++
459 คำ
“ทุกวันก็ได้นะคะ ดาไม่ติด” ภิรดาแกล้งพูดไปอย่างนั้นแหล่ะ แต่เอาเข้าจริงเธอก็มาหาเขาทุกวันไม่ได้ เพราะต้องดูแลตาของเธอ แต่เธอก็พยายามอย่างที่สุดที่จะมาพบเขา ด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะเลื่อนสถานะให้เธอ แม้ว่าวันนั้นอาจจะไม่มีวันมาถึงเลยก็ตาม
“ทำเป็นพูดไป พอฉันจะนัดมาหาทุกวัน เธอก็ต้องดูแลตาอีกแหล่ะ อย่าดีแต่ปาก มาให้ฉันลงโทษเด็กเลี้ยงแกะอย่างเธอมา วันนี้ถ้าไม่ยันหว่างฉันไม่หยุดแน่ๆ” ภานุวัฒน์เอ่ยออกมาตามจริง เขาต้องการเธอมาก และตอนนี้เขาก็แทบจะรอให้เธอมาครางอยู่ใต้ร่างเขาไม่ไหวอีกแล้ว
ว่าแล้วร่างสูงก็จัดการกับชุดเดรสของหญิงสาวด้วยความช่ำชอง ก่อนจะตามด้วยชั้นในลูกไม้ราคาถูก และแพนตี้จิ๋วเข้าชุด ทำให้เพียงไม่นานกายบางของหญิงสาวก็ปราศจากสิ่งขวางกั้น เผยให้เห็นผิวขาวผ่องของหญิงสาว ที่มันทำให้เขาหลงใหลมายันทุกวันนี้
เมื่อฝ่ายหญิงไม่มีอาภรณ์ใดขวางกั้น ฝ่ายชายก็หันมาจัดการกับร่างกายของตนเอง จนตอนนี้เขาไม่มีอะไรขวางกั้นเช่นกัน ร่างสูงก็ทาบทับลงไปที่ร่างบาง ก่อนที่จะเริ่มสำรวจส่วนสัดอันงดงามของหญิงสาวด้วยมือเรียวของเขา ส่วนเรียวปากหยักก็มาหยุดอยู่ที่ปลายยอดถันสีหวาน ก่อนจะส่งเรียวลิ้นร้อนดูดขบเม้มที่ปลายยอดถัน ซึ่งมันสร้างความวาบหวามให้กับหญิงสาวเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าเขารู้จุดอ่อนของหญิงสาวเป็นอย่างดี เขารู้ว่าทำอย่างไรเธอถึงจะมีความสุขกับความสัมพันธ์ครั้งนี้
แน่นอนว่าเธอไม่ได้รักเขาต้องแต่ต้น แต่ทุกวันนี้เธอกลับหวังความรักจากเขา แต่เธอกลับไม่รู้เลยว่าเขารู้สึกอย่างไรกับเธอ เพราะเขาไม่เคยแสดงออกเกินกว่าเรื่องความใคร่ เขาแสดงออกถึงความปรารถนาในร่างงามของเธอเท่านั้น แต่เขาไม่เคยถามเรื่องราวส่วนตัวเกี่ยวกับเธอเลยสักครั้ง ซึ่งบางครั้งหญิงสาวก็แอบท้อและแอบน้อยใจเหมือนกัน แต่เธอก็ต้องตั้งสติ และดึงตัวเองกลับมา เพราะเธออยู่ในชีวิตเขาแค่สถานะนางบำเรอเท่านั้น นั่นจึงทำให้เธอยังอยู่ตรงนี้ได้ ขอแค่ได้ใกล้ชิดเขา เธอยอมจะอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆ ขอแค่เขายังต้องการร่างกายของเธออยู่แค่นั้นมันก็ดีมากแล้ว
- ผู้เขียน
