ทางด้านพลอยหลังจากกินข้าวอิ่มก็ขึ้นไปบนห้อง ตาคู่สวยพยายามมองหาโทรศัพท์แต่ก็ไม่เจอ เธอจึงเดินลงไปข้างล่าง เพื่อดูว่าลืมไว้ที่โต๊ะกินข้าวหรือเปล่า ทว่าก็ไม่เห็น พลอยยืนครุ่นคิดว่าเธอเอาไว้ที่ไหน
ในหัวพยายามเรียบเรียงเหตุการณ์เมื่อช่วงเย็น กระทั่งนึกออกว่าเธอฝากไว้กับนะโม ในตอนก่อนจะลงไปเล่นน้ำกับเขา
จากนั้นก็เตรียมเดินกลับขึ้นไปบนห้อง พรุ่งนี้เช้าค่อยไปเอาเพราะตอนนี้มันมืดแล้ว หลังจากนอนเกลือกกลิ้งบนที่นอนสักพัก พลอยก็เริ่มรู้สึกเบื่อเมื่อไม่ได้เล่นโทรศัพท์ อีกทั้งกระวนกระวายใจ เมื่อตอนนี้มีข้ออ้างไปหานะโมแล้ว แต่ทำไมเธอถึงต้องทนกลับความรู้สึกนี้ด้วย
คิดได้เช่นนั้นพลอยก็ดันตัวลุกขึ้นจากที่นอนทันที
“ไปเอาคาวเดียว บ่เป็นหยังดอก” (ไปเอาแป๊บเดียว ไม่เป็นไรหรอก)
เมื่อเปิดประตูห้องใบหน้าจิ้มลิ้มก็โผล่หน้าออกไปข้างนอก พอเห็นว่าทางสะดวกจึงไม่รอช้ารีบเดินออกจากห้องลงไปข้างล่างทันที...
ใช้เวลาไ
