ด้านเหมราชพอเห็นร่างบางเดินออกจากโต๊ะไปคนเดียวเขาก็เดินตามออกไปตามเธอติดๆ ก่อนจะเห็นเธอวิ่งปิดปากไปทางสวนด้านหลังของงาน
“อ้วก อ้วก อ้วก” อันทิกาหาห้องน้ำไม่เจอจึงวิ่งอ้อมมาทางด้านหลังแล้ววิ่งมาอ้วกที่ข้างต้นไม้อย่างทนไม่ไหว เพราะเหม็นกลิ่นอาหารที่น้องชายเอามาอย่างรุนแรง
“พรึบ พรึบ” เหมราชเอามือมาลูบที่หลังของเธอเพื่อช่วยให้เธออ้วกออกมาให้หมดพร้อมกับเอามือจับผมของเธอไว้ไม่ให้มันหล่นลงไป ก่อนจะมองหน้าสวยที่หันมามองเขาด้วยใบหน้าตกใจ
“คุณ มาได้ยังไง อึก อึก อ้วก” อันทิกาหันไปก็ทำหน้าพะอืดพะอมจะอ้วก ก่อนจะทนไม่ไหวต้องรีบอ้วกออกมาอีกครั้ง
“รีบอ้วกก่อนเถอะ” เหมราชเอ่ยบอกไปพร้อมกับเอามือลูบหลังของเธอจนเธออ้วกจนเสร็จ เขาก็ส่งผ้าเช็ดหน้าของเขาให้เธอไป
“ขอบคุณค่ะ” อันทิกาเอ่ยบอกไปเสียงเบา ก่อนจะรับเอาผ้าเช็ดหน้าของเขามาแล้วก็เอามือเช็ดปากของเธอ ก่อนจะได้กลิ่นหอมจากผ้าเช็ดหน้าของเขาจนมันทำให้เธอร
