“อย่านะน่าน นี่มันเรื่องส่วนตัวของพี่ เรากับเหนือไม่มีสิทธิ์มายุ่ง ออกไปจากห้องของพี่เดี๋ยวนี้” อันทิกาพูดเสียงเข้ม แล้วกำชับผ้าห่มไว้ในมือแน่น
ถ้าน้องชายเธอปิดมาเจอเหมราชเข้า เธอได้อายยันลูกคลอดแน่ๆ เพราะตอนนี้เขาเมาไม่ได้สติ แล้วเธอก็ดันลักหลับเขาไปแบบนี้ น้องชายของเธอคงจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงหื่นกามแน่ๆ
“แต่พวกผมสองคนมีหน้าที่ดูแลเจ้แทนพ่อกับแม่ เพราะฉะนั้นพวกผมมีสิทธิ์ที่จะยุ่งกับไอ้หน้าตัวเมียที่มันกำลังหมุดหัวอยู่ใต้ผ้าห่มนี่ ไอ้น่านมึงจับเจ้ไว้ดิ เดี๋ยวฉันจัดการไอ้นี่เอง” น้ำเหนือเอ่ยพูดไปก็เดินเข้าไปอีกฝั่งของเตียง ส่วนน้ำน่านก็เข้าไปจับตัวพี่สาวไว้ทันที
“ปล่อยพี่นะน่าน ปล่อยสิ เหนืออย่าเปิดนะ” อันทิการ้องบอกไปก็พยายามสะบัดตัวให้หลุดจากการกอดของน้องชาย
“เรื่องอื่นเจ้ห้ามพวกเราได้นะ แต่ไม่ใช่เรื่องนี้” น้ำเหนือพูดจบก็เอามือดึงผ้าห่มที่คลุมตัวผู้ชายที่เจ้พามาออกไปกองที่พื้น
แล้
