เขานึกถึงครั้งที่เธอจากไป เขาเคยคิดว่าเธอเลือกคนอื่น เลือกความสุขของตัวเอง แต่ความจริง…ทุกอย่างเป็น ความเสียสละของเธอเพื่อเขา เธอจากไปเพื่อให้เขามีที่ยืน…เพื่อไม่ให้เขาอับอาย และทุกครั้งเขากลับทำร้ายเธอซ้ำๆ อย่างเลือดเย็น ภีมก้มหน้าลง พลางถามตัวเอง
“ฉันสมควรได้รับอะไรจากเรื่องนี้…ถ้าไม่ใช่ความเจ็บปวดของตัวเอง?”
เขารู้แล้วว่า ทุกหยดน้ำตาของเธอ ทุกความเจ็บปวด มันเกิดจากมือของเขาเอง ภายในใจของเขา ความโกรธ ความแค้นที่เคยเป็นพลังหล่อเลี้ยง เริ่มละลายหายไปกลายเป็นความเสียใจที่แหลกสลายเข้ามาแทนที่ เขาเคยคิดว่าแผนการทั้งหมดเพื่อทำให้เธอเจ็บปวด ตอนนี้กลับรู้ว่า เขาเป็นคนที่เจ็บปวดที่สุด เพราะเขาสูญเสียเธอด้วยความเข้าใจผิด และทำร้ายเธอด้วยมือของตัวเอง
ภีมนั่งลงเงียบอยู่เพียงลำพัง มือจับไดอารี่แน่น สายตาเต็มไปด้วยน้ำตา เป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มเข้าใจว่า ความรักของเพียงฟ้าแท้จริงแล้วไม่มีวันตายไปจากใ
