“ตาเฒ่ารีบนำของดีออกมาให้ข้าชมเร็วเข้า” มาถึงผู้เฒ่าเกาก็เร่งให้นำกระดาษออกมาให้ดู ถึงจะมีตัวอย่างกระดาษส่งไปให้แต่ก็เป็นเพียงกระดาษแผ่นไม่ใหญ่นัก
“เจ้านี่ ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน หึหึ พ่อบ้านให้คนไปนำกระดาษมา นำแท่นหมึกมาด้วย”
ผู้เฒ่าเกาที่ชื่นชมกระดาษกับแท่นหมึกนั้น พอได้ลองเขียนถึงออกปากชมไม่หยุด ถึงตระกูลเกาจะผลิตกระดาษเองแต่ความละเอียดก็สู้ของตระกูลเซี่ยไม่ได้ หวังเจียวโจวเป็นผู้ที่ทำสัญญากับผู้เฒ่าเกาพร้อมทั้งนัดหมายส่งสินค้าของทุกเดือน โดยจะส่งกระดาษให้เดือนละ1,000แผ่น แท่งหมึก 200 แท่ง หวังเจียวโจวได้ทำสัญลักษณ์ที่กระดาษและแท่งหมึกไว้ว่า เฉียงจิ้น ผู้เฒ่าเกาที่แม้อยากจะได้ของเพิ่มมากแค่ไหน แต่เมื่อฟังเหตุผลก็พอจะเข้าใจได้
ผู้เฒ่าเซี่ยอยากจะให้สินค้าของตระกูลเซี่ยกับตระกูลหวังค่อยๆ แทรกซึมการค้าของตระกูลอู่ไปทีละเล็กเหมือนกับการขายยาให้กองทัพ แบบนี้เมื่อตระกูลอู่ตรวจดูบัญชีในช่วง
