เมื่อเสพสมกันอย่างอิ่มเอมแล้ว เขาจูงมือพาเธอเดินเข้าไปใกล้ตั่งหิน เพื่อเยี่ยมเยียนน้องชายฝาแฝดของเขา ที่ยังคงนอนหลับใหลอยู่ตรงนั้น
“พวกเขาจริง ๆ ด้วย” เธอยื่นมือจับใบหน้าหล่อเหลาของเจ้าดวงตาสีน้ำเงินอย่างอาวรณ์
“ในที่สุด...เราก็ได้เจอกันอีก”
อัคคีราจ้องมองด้วยความแปลกใจ ที่หญิงสาวไม่เป็นอะไรเลย เพราะไม่มีชาวเผ่าคนใดที่สามารถแตะตัวของสองคนนี้ได้ หากใครแตะตัวของดวงตาสีน้ำเงินก็จะหนาวสั่นจนแข็งตาย
“คุณด้วย...” เธอหันไปจับใบหน้าของเจ้าดวงตาสีเพลิง ผู้มีริมฝีปากดำขลับ ซึ่งหากจูบกับใครเข้า ก็จะดูดกลืนวิญญาณของคนผู้นั้นจนเหลือแต่ซาก
“อ๊ะ...” เธอตกใจตาเหลือก เมื่อโดนมือใหญ่ตวัดท้ายทอยแล้วดันใบหน้าของเธอลงแบบที่เธอไม่ทันตั้งตัว
ดวงตาสีเพลิงเปิดเปลือกตาขึ้นจ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์เร่าร้อน ก่อนจะยื่นริมฝีปากขึ้นจูบเธอแนบแน่น รุนแรง...
“อื้อออ...” หัวใจของเธอเต้นรัวไปหมด...ไม่ใช่เพราะ
