“สงสารแม่คุณจังเลยเนอะ ต้องอยู่บ้านคนเดียวเหงา ๆ”
“ใช่! แต่เดี๋ยวก็จะไม่เหงาแล้ว เพราะเมื่อกี้น้ำผึ้งคุยกับแม่ ชวนแม่ให้ย้ายไปอยู่ด้วยกันที่กรุงเทพน่ะ”
“ห๊า!...จริงดิ”
ปกรณ์พูดเสียงดัง พลางทำหน้าตาตื่น
“แต่แม่ก็ยังไม่ได้ตกลง ซะทีเดียวหรอกนะ เขาบอกว่า อยู่ต่างจังหวัดสบายกว่าตั้งเยอะ รถไม่ติด อากาศก็ดี”
“ใช่ ๆ ๆ ดีกว่าตั้งเยอะ”
“อืม...เรื่องย้ายไม่ย้าย คงต้องเอาไว้ก่อน แต่ที่รู้ ๆ อาทิตย์หน้า ฉันต้องไปต่างประเทศตั้งสิบวันแหนะ ว่าจะให้แม่มาอยู่เป็นเพื่อนคุณที่บ้านน่ะ คุณจะได้ไม่เหงาไง ดีไหมคะ?”
“ห๊า! อะไรนะ!”
แค่คิดก็มันส์แล้ว....งานนี้ไม่รู้ว่าคุณแม่ยายจะจัดหนักขนาดไหน ได้อยู่ตามลำพังกับลูกเขยตั้งสิบวัน
ช่วงเวลาแห่งความหรรษากำลังจะเริ่มขึ้นอีกแล้ว
The end
บทนำ
กำราบหลานสาว
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงออดดังขึ้น จน บงกช สาวสวยวัยยี่สิบเก้าปี ต้องรีบวางจานที่กำลังล้างอยู่ แล้วเช็ดไ
