อย่ามางอแง

1057 คำ

เธอนุ่งผ้าถุงผืนบาง เรือนร่างชุ่มไปด้วยน้ำที่ยังเช็ดไม่หมด จนผ้ามันแนบเข้ากับส่วนเว้าส่วนโค้ง เผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวชัดเจน “ว๊าย!...ปกรณ์เองเหรอ แม่ตกใจหมดเลย โผล่มาไม่ให้สุ่มให้เสียง” กัญญาบอกกับเขา แต่สายตาเธอกลับมองลงไปยังท่อนเนื้อตรงกลางกายเขา ที่มันยังแข็งปั๋งไม่เลิก “ขอโทษทีครับแม่ ผมรีบไปหน่อย เลยไม่ทันระวัง” เขาพูดพลาง เผลอใช้สายตาสำรวจเรือนร่างของเธอไปด้วย ขณะที่ดุ้นเนื้อลำยาว ก็กระดกส่วนหัวชี้เชิดขึ้น เพราะสองเต้าทรงโตของแม่ยาย มันล้นจนแทบจะทะลักออกจากกระโจมอกอยู่แล้ว แถมยังขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะอีกต่างหาก ชายหนุ่มไม่เคยคิดเลยว่า แม่ยายของเขาจะยังคงผิวพรรณผุดผ่องและเต่งตึงได้ขนาดนี้ “เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จแล้ว ก็ไปกินข้าวกินปลานะ แม่เตรียมอาหารเช้าไว้ให้แล้ว” กัญญารู้ดี ว่าเธอกำลังถูกลูกเขยลวนลามทางสายตา แต่เธอก็ไม่ได้ถือสาอะไร กลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แถมยังยิ้มหวานให้กับเขาอีก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม