“ว๊าย!...คือ...เอ่อ...ขวัญก็พูดไปอย่างนั้นเอง”
“ไม่ได้นะ พี่ไม่ยอมจริง ๆ ด้วย”
พูดพร้อมกับจูงมือของเธอ พาขึ้นไปยังห้องเก็บตัวนักกีฬาที่อยู่บนชั้นสอง
“พะ...พะ...พี่จักษ์คะ พาขวัญขึ้นมาทำไม บนนี้เนี่ย”
“ที่นี่ คือพื้นที่ส่วนตัวของนักกีฬา คนนอกไม่มีสิทธิ์ขึ้นมานะจ๊ะ คราวนี้ เราก็จะได้คุยกันแบบสองต่อสองไง”
“ดะ...ดะ...เดี๋ยวซิคะ แล้วทำไม ไม่เห็นมีใครอยู่เลยล่ะ”
“วันนี้ ที่สโมสรไม่มีซ้อมน่ะ ก็เลยไม่มีใครอยู่สักคน มามะ...พี่จะพาไปดูห้องนอนของพวกพี่ ตอนที่มาเก็บตัวแข่ง”
เมื่อคมจักษ์พาเพียงขวัญเข้ามาในห้อง เขาก็รีบปิดประตูล็อคทันที ก่อนจะดึงร่างเล็กไปที่เตียง จากนั้นก็ระดมจูบ ไปทั่วริมฝีปากและต้นคอของเธอ
“อ๊ะ...พี่จักษ์ อะไรกันเนี่ย เดี๋ยว...เดี๋ยวซิคะ”
สาวปีหนึ่งร้องห้าม ขณะที่มือไม้และสองขากำลังอ่อนระทวย
“ไม่เดี๋ยวอะไรแล้วทั้งนั้น พี่อยากจะจัดการ น้องขวัญจะแย่อยู่แล้ว มาเป็นของพี่
