บทที่ 46 ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว

1743 คำ

หานจิ้งเซิงมองไปทางสตรีนางนั้น แต่สั่งด้วยสายตาคนรับใช้ในงานก็เชิญสตรีผู้นั้นออกไปทันที แต่นั่นไม่ใช่แค่สะใจถงถงแต่หนานหนานสะใภ้รองก็สะใจเช่นกัน “พี่สะใภ้น้องชายของท่านผู้นี้ถูกใจฉันนัก...ฝีปากกล้ามาก ขอฉันพาไปวิ่งเล่นที่บ้านสักสองสามวันได้ไหมคะ” หนานหนานกระซิบ “คงต้องถามคุณปู่มั้งคะ...เพราะรายนั้นเหมือนจะจองตัวให้มาเล่นที่นี่บ่อย ๆ” หนานหนานบุ้ยปากไปทางคุณปู่ แต่เอาเถอะคนแก่มักจะเหงานี่นา อยากมีหลานอยู่ใกล้ ๆ ถงถงยิ้มให้กับน้องสะใภ้ที่น่ารักเช่นนี้เดาว่าน้องชายของเขาคงหลงมากแน่ ๆ แต่บรรยากาศครอบครัวตระกูลหานที่เธอชอบอีกอย่างหนึ่งก็คือค่อนข้างจะรักกันมาก ยิ่งคนในครอบครัวจะช่วยกันปกป้อง ไม่ว่าผิดหรือถูกก็ตาม นี่แหละครอบครัวที่เธอตามหา เวลาผ่านไปจนกระทั่งถึงเวลาสำคัญที่สุด คุณปู่เริ่มพูดกับคนทั้งงาน “เอาล่ะ ฉันขอขอบคุณทุกท่านที่มาในวันนี้ นอกจากวันนี้เป็นวันเกิดของฉันแล้ว ฉันอยาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม