"ตลอดสี่ปีพี่อาทิตย์ไม่เคยทำให้รินอึดอัดหรือรู้สึกไม่ดี รินอยากไปไหนอยากทำอะไรพี่อาทิตย์ไม่เคยห้ามรินเลย ขอแค่บอกให้เขารู้แค่นั้น พี่อาทิตย์เป็นผู้ชายคนเดียวที่รินอยู่ใกล้แล้วรินไม่ต้องกลัวหรือระแวงอะไรเลยเพราะรินเชื่อว่ารินจะปลอดภัยถ้ามีพี่อาทิตย์อยู่ด้วย เอาเป็นว่าวันนี้เราแยกกันตรงนี้ก็แล้วกันรินขอตัว"
นิรินคว้ากระเป๋าลุกขึ้นทันทีที่พูดจบ
"น้องรินครับ...พี่ขอโทษ ทานให้อิ่มก่อนนะครับเดียวพี่ไปส่ง"
"ไม่เป็นไรคะรินอิ่มแล้ว"
นิรินยืนยันคำเดิม
"ริน...พี่ขอโทษพี่เข้าใจแล้วพี่จะไม่พูดแบบนี้อีกถ้ารินจะไม่รับรักพี่ แต่ขอให้เรามีความรู้สึกที่ดีต่อกันแบบเดิมได้ไหมครับให้โอกาสพี่ได้แก้ตัวเองอีกครั้งพี่ขอแค่รินไม่โกรธพี่พี่จะไม่พูดอะไรให้รินอึดอักอีกเลย...นะครับ"
ตุลมองเธอด้วยสายตาอ้อนวอน
นิรินคิดหนักแต่เธอไม่ชอบการผิดใจกับใครเดี๋ยวเธอจบก็ไม่ได้เจอกันแล้ว
"ก็ได้ค่ะ"
นิรินยอมนั่งลงที่เดิม
