ตุลนั่งฟังสาวๆคุยกัน เขารู้สึกหลงรักนิรินตั้งแต่ครั้งแรกเลยก็ว่าได้ และเขาก็หวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นของเขา
"พี่ตุลคะ ปีนี้พี่ก็จบแล้วอย่าลืมคิดถึงพวกเราด้วยนะคะ"
ยาหยีพูดขึ้น
"คิดถึงสิครับยังไงพี่ก็คิดถึงอยู่แล้ว"
ตุลตอบยาหยีแต่สายตาของเขาจ้องมองไปที่นิรินอย่างจงใจให้เธอรู้ความในใจ
นั่งคุยนั่งกินกันไปสักพักนิรินก็ขอตัวกลับเพราะมันจะสองทุ่มแล้ว
"รินขอตัวกลับก่อนนะคะ มีนากับยาหยีอยู่ต่อกับพี่ตุลก็แล้วกัน"
นิรินบอก
"จะกลับแล้วหรอ ถ้ากลับก็กลับพร้อมกันนี้แหละหรือพี่ตุลว่าไงคะ"
ยาหยีหันไปถามเจ้ามือ
"ยาหยีกับมีนารอพี่อยู่นี้ก็ได้เดี๋ยวพี่ไปส่งรินแล้วพี่กับมากินต่อด้วย"
"เอางั้นก็ได้คะ"
ยาหยีบอก
"งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ"
นิรินบอกสองสาวก่อนจะเดินออกมาจากร้านโดยมีตุลเดินตามออกมา
"พี่ตุลไม่ต้องไปส่งรินก็ได้นะคะ รินกลับเองได้ใกล้ๆแค่นี้เองเดินแปบเดียวก็ถึง"
"ไม่เ
