"คุณลุง คุณป้า...รินกลับมาแล้วคะ"
นิรินวิ่งไปกอดคุณนงนุชไว้แน่นด้วยความคิดถึง เสมือนว่าได้กอดแม่ตัวเอง นิรินน้ำตาคลอถ้าแม่ยังอยู่แม่จะต้องดีใจมากแน่ๆ
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านเรานะลูก"
คุณนงนุชก็กอดเธอไว้แน่นเช่นกัน
"รินคิดถึงคุณป้าที่สุดเลยค่ะ..ฮอ...ฮืออ"
นิรินพยายามกันก้อนสะอื้นไว้คงเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนด้วยเลยทำให้นิรินรู้สึกอ่อนแอร้องไห้ออกมา
"ไม่เป็นะลูก ไม่เป็นไรกลับมาอยู่บ้านเราแล้วต่อไปนี้ไม่มีใครทำอะไรหนูได้เเล้ว"
คุณนงนุชน้ำตาคลอสงสารหลานสาวที่เธอรักดังลูกสาวคนหนึ่ง
อาทิตย์โทรบอกพ่อกับเเม่เขาตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วว่าเกิดเรื่องกับนิริน ท่านทั้งสองตกใจมากและให้อาทิตย์รีบพานิรินกลับบ้านมาเลย
"เอาละ...ให้หนูรินเอาของไปเก็บก่อนเถอะคุณเพิ่งมาถึงเหนื่อยๆจะได้พักผ่อน"
คุณเปรมชัยบอก
"งั้นก็ไปพักก่อนเถอะลูก นี้ก็จะได้เวลาอาหารเย็นแล้ว วันนี้ป้าเตรียมของโปรดหนูไว้เยอะเลย"
