"นี่หล่อน...มีคำสั่งให้เธอไปตรวจแปลงผักของชาวเขาที่อยู่บนดอยนะ"
ในขณะที่นิรินก้มหน้าทำงานอยู่นั้นก็มีเสียงดังขึ้นที่หน้าโต๊ะทำงานของเธอ
นิรินเงยหน้าขึ้นก็เจอนิสายืนอยู่พร้อมกับแฟ้มงานในมือ
"ฉันหรอคะ"
นิรินทวนคำสั่ง
"ก็ใช้ไง และก็ต้องไปตอนนี้ด้วยเพราะต้องสรุปงานให้ทันพรุ่งนี้ไม่งั้นผลิตไม่พอโรงงานเสียหายเยอะแน่...เอาไป"
นิสาวางเเฟ้มงานไว้ให้นิรินก่อนจะเดินสะบัดหน้าออกไป
นิรินหยิบแฟ้มงานขึ้นมาดู เธอรู้สึกแปลกใจที่มีคำสั่งด่วนแบบนี้ปกติขึ้นดอยจะไปกันช่วงเช้ามากกว่า เธอเปิดแฟ้มออกดู ปรากฏว่ามีคำสั่งลงมาจริงๆ นิรินหันออกไปดูนอกหน้าต่างอากาศขมุกขมัวเหมือนฝนจะตก เธอตัดสินใจรีบเก็บของใส่กระเป๋าและส่งข้อความหาเอกภพเพื่อบอกว่างานบนดอยเธอรับแล้วจะได้ไม่
ต้องไปทำซ้ำกัน ก่อนที่เธอจะวิ่งไปขึ้นรถของบริษัทที่ไว้สำหรับขึ้นดอยโดยเฉพาะ
"พี่ธันครับมีคำสั่งให้ขึ้นไปดูแปลงบนดอยด้วยหรอครับ"
เอกภพถามห
