น้ำค้างนอนพักรักษาตัวตามคำสั่งของคุณหมอ รวมระยะเวลากว่าถุงน้ำเกลือถุงนี้จะหมดก็นับได้สามวัน ทว่าคนกระตือรือร้นอย่างเลขาสาวต้องการทำงาน ถึงแม้ว่าพ่อสามีจะส่งคนมาทำงานแทนก็ตามที
แต่คนไม่ชอบกลิ่นคลื่นเ**ยนโรงพยาบาลคงกระอักกระอ่วนเต็มทน เมื่อรู้จากคุณหมอว่าจะได้กลับบ้าน มีแต่พ่อสามีมารับด้วยความห่วงใย ส่วนสามีตัวดีน่ะเหรอ อย่าคาดหวัง ตื่นจากฝันได้แล้ว น้ำค้าง
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านเรานะหนูน้ำค้าง”
ส่วนเจ้าตัวที่เอ่ยถึงกลับแค่นยิ้มสมเพชเวทนาให้กับตัวเอง กวาดสายตาหันมองรอบบ้านจรูญเพทายแล้วใจหายยังไงอย่างบอกไม่ถูก เหลือเวลาอีกไม่มาก เธอกำลังจะขนย้ายข้าวของออกจากที่นี่แล้วสินะ
“หนูเป็นอะไร” พ่อสามีถาม ทั้งๆ ที่แต่ก่อนยังเห็นลูกสะใภ้ยังดีๆ อยู่
“หรือว่าลูกชายฉันแอบพาผู้หญิงคนอื่นมาคอนโดฯ ให้หนูต้องเจ็บช้ำใจเหมือนแต่ก่อน”
คนถูกย้อนถามถึงกับไปต่อไม่เป็น น้ำค้างส่ายหน้าพัลวันพร้อมเดินเข้าไปข้าง
