เหนื่อยที่จะเถียงกับคนพูดจาไม่รู้เรื่อง น้ำค้างเจ็บสะบักสะบอม ที่ผ่านมาเธอยอมอดทน มอบความรักที่อีกฝ่ายไม่เคยสนใจให้ ต่อจากนี้จะไม่ทนอีกต่อไป
“นี่เธอกล้าเถียงกับผัวตัวเองงั้นเหรอ”
เจมส์จับลาดไหล่ของเธอทั้งสองข้างหันมาสบตาเขา มีอย่างที่ไหนภรรยากล้าเถียงกับสามี ถึงอย่างไรสถานะเธอกับเขายังคลุมเครืออยู่แบบนี้ สาวเจ้าคิดจะมีชู้ใหม่เย้ยหยันต่อหน้าผัวเหรอ ไม่มีทางให้เธอสมหวัง
“หย่ากันมั้ยคะ”
สุดท้ายคนมีความอดทนเก่งอย่างน้ำค้างตัดสินใจหันหน้ามาคุยกันตรงๆ ก็ในเมื่อตอนนี้เขากับเธอแต่งงานปราศจากความรัก พันธะสัญญาของรุ่นพ่อก็คงไม่จำเป็นต้องเอามาเป็นประเด็นยื้อรั้งไว้
เพราะคนเจ็บมากสุดก็คือตัวเธอเอง...
“เธอพูดว่าอะไรนะ?”
เดี๋ยวนะ! คำพูดพวกนี้ต้องเอ่ยออกจากปากเขาเองตั้งแต่แรก ทว่าเธอกลับพูดมันตรงๆ และเป็นครั้งแรกที่เจมส์ถึงกับไปไม่เป็นกับเมียจำใจแต่งคนนี้ ใจกล้ากว่าหญิงอื่นที่เพลย์บอยเคยควงด้วย
