“นี่พี่หลงเมียจนไม่คิดจะสนใจน้องสาวคนนี้แล้วจริงๆ ใช่มั้ยคะ อย่าลืมนะว่าพี่มีส่วนทำให้พี่โอมตาย ถึงจะเป็นอุบัติเหตุ แต่พี่ก็ปฏิเสธความรับผิดชอบนี้ไม่ได้ พี่ทำให้อุ้มเหลือตัวคนเดียวไร้ญาติขาดมิตร พี่ก็ควรดูแลอุ้ม ห้ามทิ้งอุ้มเพื่อเห็นแก่หน้าของพี่โอม อุ้มเองก็ไม่ได้ต้องการอะไรมาก แค่ขอให้เราอยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน มีพี่ มีอุ้ม มีพี่รุตและพี่รัลอยู่กันพร้อมหน้าเท่านั้น อุ้มขอมากไปเหรอคะ ทำไมพี่ถึงทำให้อุ้มไม่ได้”
เดิมทีอธิปกก็มีสีหน้าที่ค่อนข้างเย็นชาอยู่แล้ว พอถูกอลิสาหยิบยกความผิดในอดีตที่ยังติดแน่นอยู่ในใจเขาไม่ลืมขึ้นมาทวงบุญคุณกัน สีหน้าก็ยิ่งมืดมนแทบจะข่มอารมณ์ไม่อยู่ เขาขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน เค้นเสียงต่ำติดลบออกมาว่า
“ก็เพราะเห็นแก่หน้าโอมน่ะสิ อุ้มถึงยังได้ยืนอยู่ตรงนี้”
สายตาที่อธิปกมองอลิสาเยียบเย็นจนแม้แต่วิศรุตเองก็ยังเสียวสันหลังวาบ รับรู้ได้ว่าอารมณ์ของเพื่อนหนุ่มถึงขีดส
