“พี่ทีป ถึงคิวขึ้นเวทีแล้วค่ะ”
“ตื่นเต้นเหมือนกันนะน้องพลอย”
“พี่ทีปทำได้ค่ะ พลอยเป็นกำลังใจให้ตรงนี้นะ” เป็นครั้งแรกที่ประทีปจะได้ขึ้นไปพูดในฐานะตัวแทนตระกูลอีกคน ซึ่งประธานหวังรักประทีปไม่ต่างจากลูกชายอีกคนของท่านเช่นกัน
“เฮียพูดดีไหม” คนถามเดินลงจากเวทีนั่งลงข้าง ๆ เธอ เจนิตาจับมือลูบแขนเขาอย่างเอาใจ
“พูดดีมากค่ะ เจยิ้มให้เฮียตลอดเลย เห็นเจไหมคะ” คำพูดออดอ้อนอย่างที่ได้ยินเป็นประจำ ก็เป็นเสียแบบนี้ คนรักเมียอย่างเขาจะไปไหนรอด นับวันยิ่งหลงหนักกว่าเดิม
“เสร็จแล้ว ไหนสัญญาว่าจะรีบกลับ”
“ให้พี่ทีปพูดก่อนนะคะ เดินออกไปตอนนี้เกรงใจพลอย” เธอกอดแขนเขาอย่างออดอ้อน จะให้เดินออกจากห้องทั้ง ๆ ที่อีกคนยังพูดบนเวทีคงทำไม่ได้หรอก
“ไอ้ทีป จะพูดอะไรยาวนักวะ” ชวีบ่นอย่างไม่จริงจัง เลยได้รับสายตาเขียวปั๊ดมาจากพลอยใส
เจนิตาเขย่าแขนเขาเบา ๆ ไม่ให้พูดอะไรไม่น่ารัก ประทีปกล่าวอีกเพียงไม่กี่ประ
