“อืม เดี๋ยวไปพร้อมกันก็ได้ พี่จะเอาของฝากไปให้คุณม่านพอดี” ชวีพูดพร้อมทั้งลูบผมคนตัวเล็ก เธอผมยาวขึ้นมากแล้ว ถามว่าเขาชอบเธอผมยาวหรือผมสั้น ไม่รู้สิ เขาชอบทุกอย่างที่เป็นเธอ
หลังจากนั้นไม่นาน ม่านฟ้าก็ได้เปิดประตูต้อนรับทั้งสองคน พร้อมกับมอบรอยยิ้มสดใสของว่าที่คุณแม่ให้หนุ่มสาวที่มาเคาะห้องเธอ
“อ้าว! มากันได้ยังไงคะ”
“เจทำต้มมะระน่ะค่ะ เลยเอามาฝากคุณม่านกับคุณแม่ด้วย” เจนิตาบอกในตอนที่เธอเดินเข้ามาในห้องกับชวี
“ขอบคุณค่ะ เสียดายจังที่คุณแม่กลับไปแล้ว” ม่านฟ้าบอกอย่างเสียดาย เพราะแม่ของเธอเพิ่งออกไปไม่นาน
“น่าเสียดายจังที่ไม่ได้เจอแม่ของคุณม่านเลย” เจนิตากล่าวออกไปด้วยหัวใจที่รู้สึกเสียดายอย่างที่พูด เธอรู้สึกคุ้นเคยกับแม่ของอีกฝ่ายทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยพบหน้า อาจเป็นเพราะรสชาติหมี่กรอบที่เธอคุ้นเคย
“เอาไว้แม่มารอบหน้า ม่านจะพาแม่ไปเยี่ยมคุณเจเจนะคะ” ม่านฟ้ายิ้มอย่างอารมณ์ดี
“ค่ะ ไว
