คับแค้นใจสุดๆ
525 คำ
“ฮ่าๆๆๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ” น้ำเสียงสะใจสุดๆ เหมือนตัวเองเอาชนะคู่แข่งได้ “นี่ถ้าเมียอามาได้ยินเข้า ไม่อกแตกตายเหรอ อาม่านบอกแตตลอดเลยว่าอาทามรักอาม่านมากกกกกก หลงอาม่านจนหัวปักหัวปำ ไม่เคยนอกลู่นอกทางเลย”
ใช่...เพราะสนิทกัน เธอก็เลยเล่าเรื่องส่วนตัวให้เด็กสาวคนนี้ฟังบ่อย ๆ ไม่คิดเลยว่ากำลังเผยไต๋ให้ศัตรูรู้ เจ้าหล่อนคงรู้สึกหมั่นไส้และแอบยิ้มเยาะใส่เธอ ที่ไม่รู้เลยว่าผัวแสนดีหักหลังเธอยังไง
“ยอมรับว่าเคยหลง...แต่ตอนนี้หลงคุณแตมากกว่า ผู้หญิงอะไรทั้งน่ารักทั้งแซ่บ แถมยังหวานไปทั้งตัว ให้ทำทั้งวันทั้งคืนก็ไม่เบื่อเลยนะเนี่ย”
“อาทามอ่ะ ปากหวานเพราะอยากได้แตอ่ะสิ ไม่รู้พูดอย่างนี้กับผู้หญิงอีกกี่คน”
“นอกจากเมียแก่ ก็มีแค่คุณแตคนเดียวครับ อาไม่ได้ยุ่งกับคนอื่นเลย แค่คุณแตอาก็มีความสุขจะแย่ เสร็จแล้วเสร็จอีก จนน้ำจะหมดตัวอยู่แล้ว”
“อืมม...แต่เราคงเป็นอะไรกันไม่ได้มากไปกว่านี้ใช่มั้ยคะ อาทามคงไม่เลิกกับเมียเพื่อแตหรอก”
อะไรนะ...อย่าบอกนะว่ายัยงูพิษหน้าใสหลงรักผัวเธอจนอยากจะสานสัมพันธ์อย่างจริงจัง
“คุณพ่อของคุณกระแตก็คงไม่ยอมเหมือนกัน”
“แต่คุณพ่อท่านชอบอาทามมากนะคะ ท่านยังเคยบ่นเลยว่าเสียดายที่อาทามแต่งงานแล้ว ไม่งั้นจะยกลูกสาวให้สักคน”
“จริงดิ” น้ำเสียงดีอกดีใจเหมือนตอนที่รู้ว่าสอบปลัดได้ที่1เลยล่ะ ท่าทางเขาอยากจะเป็นลูกเขยของท่านนายอำเภอจริงๆ
“ทำต่อสิคะอาทาม แตคิดถึงอาทามสุดๆเลย คิดถึงตัวโตของอาทาม...อืออ...อืมม”
“อาก็คิดถึงสาวน้อยฟิตๆของอาเหมือนกัน...ฮึบ ฮึบ โอยย แน่นชะมัด ให้ตายเหอะ...”
วินาทีนี้...ความผิดหวังเสียใจมันหายไปจนหมดสิ้น เหลือแค่ความสมเพชชิงชังและความคับแค้นในใจที่สุมทุมแน่นอก...
ม่านนภาบอกตัวเองว่าพอแค่นี้ดีกว่า อย่าเสียเวลาฟังชายโฉดหญิงชั่วสบถคำหยาบคำหยามอีกเลย เพียงเท่านี้ก็พอจะรู้แล้วว่าเธอไม่ควรเสียน้ำตาสักหยดให้ผู้ชายคนนี้
ปล่อยให้ชายโฉดหญิงชั่วคั่วกันให้สาสมกับความอยากใคร่ หันหลังให้แล้วเดินกลับขึ้นชั้นบน ตรงไปทิ้งตัวลงบนเตียงนอน เพื่อสงบสติอารมณ์และคิดทบทวนเกี่ยวกับชีวิตคู่ที่ผ่านมา
“ฉันทำให้คุณไม่มีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอทาม เบื่อมากเลยเหรอ...ฮึ!”
ม่านนภานึกทบทวนถึงตอนที่เธอกับธราเทพมีเซ็กซ์ด้วยกัน ต้องยอมรับว่า มีหลายครั้งที่เธอเห็นสีหน้าเบื่อหน่ายของเขา แต่กลับคิดว่าเขากำลังเครียดเรื่องงาน ก็เลยพยายามตอบสนองเซ็กซ์ของเขาอย่างดีที่สุด เท่าที่เมียคนหนึ่งจะปรนนิบัติให้ผัวได้
- ผู้เขียน
