.
.
ฉันที่นอนเล่นอยู่หน้าทีวี เหลือบสายตาดูนาฬิกา นี่มันก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว ทิกเกอร์คงจะโกรธฉันมาก จนไม่มาหาฉันแล้วสินะ ฉันคงทำรุนแรงกับเขา มากเกินไปใช่ไหม
แต่ฉันก็ไม่ผิดอะไรนิ ก็เขาไม่ถามหรือรับฟังอะไรจากฉันเลยสักนิด เขาก็สมควรแล้วที่โดนแบบนั้น คนบ้าอะไรหึง ไม่ลืมหู ลืมตา ชิ ไม่มาง้อ ก็ไม่ต้องง้อ เมื่อคิดได้ ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบรับงานถ่ายแบบสามสี่งาน และก็มีสายโทรเข้ามา เบอร์ที่ไม่คุ้นตาและไม่รู้จัก เรื่องงานหรือเปล่านะ ฉันจึงตัดสินใจ กดรับสายทันที
" สวัสดีค่ะ "
(พี่ใบข้าวครับ ผมซัน เพื่อนทิกเกอร์นะครับ)
" อ๋อ ว่าไงคะ "
(พี่ช่วยมารับไอ้เกอร์ กลับไปหน่อยได้ไหมครับ ตอนนี้มันเมามาก ร้องไห้ฟูมฟาย หาพี่ใบข้าวอย่างเดียวเลย พวกผมจะลากมันกลับแต่มันก็โวยวายจะรอให้พี่มารับมัน ตอนนี้พี่ใบข้าว สะดวกมาที่ผับไหมครับ )
" ถ้าเพื่อนน้องซัน เมามากขนาดนั้น ก็ปล่อยเขาให้นอนที่ผับนั้นแหละ
