แต่นายหัวหนุ่มยังไม่ยอมหยุดจุมพิตที่แสนเร่าร้อนง่ายๆ เขายังคงควานหาความหอมหวานที่เหมือนว่าจะขาดหายไปหลายวันจนพึงพอใจเสียก่อน และไม่นานชายหนุ่มก็ยอมละริมฝีปากออกเพื่อเดินหน้าต่อ แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมให้เขาเป็นฝ่ายรุก
เธอคุกเข่าลงทันทีที่เป็นอิสระ ก่อนที่เรียวปากบางจะเข้าครอบครองที่ความใหญ่โตของเขา แล้วก็ดูดเลียมันราวกับไอศครีมแท่งหนึ่ง เสียงครวญครางที่ถูกส่งออกมาจากร่างสูงมันทำให้หญิงสาวได้ใจและรับรู้ดีว่าเขามีความสุขแค่ไหนกับสิ่งที่เธอทำให้
“อ่าส์…ตรงนั้นแหล่ะ เธอนี่มันเด็ดจริงๆ” เวคินเอ่ยชมหญิงสาวที่เขาสอนมาตั้งแต่ที่เธอยังบริสุทธิ์อยู่ ตอนนี้เธอไม่ต่างจากกระดังงาลนไฟแล้ว
ยิ่งเขาเอ่ยครวญครางมากเท่าไหร่ หญิงสาวก็ยิ่งได้ใจเท่านั้น เธอใช้มือเรียวเล็กของเธอลูบไล้ที่ท่อนเอ็นใหญ่ของเขา ก่อนที่จะชักขึ้นลงสร้างจังหวะที่เต็มไปด้วยความเสียวกระสันทำให้ชายหนุ่มแทบสำลักลมหายใจของตนเอง เธอมอบความสุขให้เขาอยู่พักใหญ่ ก่อนที่เขาจะปล่อยลาวารักสีขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าไปยังเรียวปากบาง ซึ่งเธอก็ดูดกลืนมันลงไปอย่างไม่รังเกียจ
เสียงครางที่ดังกระหึ่มไปทั่วทั้งห้องทำให้หญิงสาวยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ แค่เขามีความสุข แค่นี้เธอก็ดีใจมากแล้ว เธอจะไม่พยายามทำตัวมีปัญหา เพราะเธอกลัวที่สุด กลัวว่าเขาจะสลัดเธอทิ้งออกไปจากชีวิตของเขา ชั่วขณะที่หญิงสาวมัวแต่คิดเรื่องอื่นอยู่ ร่างสูงก็อุ้มร่างบางของเธอจนตัวลอยขึ้นมา ก่อนที่จะพาเธอไปที่เตียง เพื่อมอบความสุขให้เธอบ้าง หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ เขายังไม่อิ่มเลยจากความสุขที่เธอมอบให้เมื่อสักครู่ และต้องการที่จะเดินหน้าต่อทันที
“คราวนี้ถึงตาเธอบ้าง คนอย่างฉันไม่เอาเปรียบเธอโดยการมีความสุขคนเดียวหรอก” เวคินเอ่ยกับหญิงสาวด้วยเสียงแหบพร่า ทุกครั้งที่เขาอยู่ใกล้เธอ ความต้องการมันมีมากล้น มาจนเขารู้สึกว่าเธอคือตัวทำลายล้างต่อมควบคุมอารมณ์ของเขา
“มาสิคะ น้ำรออยู่” น้ำรินเอ่ยยั่วๆ
“จัดให้ตามที่ขอ” ว่าแล้วร่างสูงก็วางร่างบางลง ก่อนที่จะถาโถมเข้าใส่ พร้อมกับทาบทับร่างบางด้วยความปรารถนาที่ไม่ได้ลดลงเพราะการปลดปล่อยเมื่อสักครู่เลยสักนิด