เซนขับรถกลับมาที่คฤหาสน์หลังใหญ่ย่านชานเมือง ปาร์ตี้จบลงแล้ว บรรดาแขกเหรื่อที่มาร่วมอวยพรให้อลิซก็กลับกันไปหมดแล้ว พอเขาเดินผ่านห้องโถงเข้าไป บาสเตียนที่รออยู่อย่างร้อนใจก็โผเข้ามาถามทันที
"มินธิราล่ะ เจอเธอไหม!" เซนไม่ตอบ เอาแต่ถอนหายใจแล้วปรายตาไปมองหลานสาวที่เอาแต่นิ่งเงียบ
"ว่าไง! ฉันถามว่าเจอมินธิราหรือเปล่า" เมื่อไม่ได้คำตอบ บาสเตียนก็ร้องถามขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้มีเสียงหวานดังขึ้นแทนอย่างกระแนะกระแหน
"ดูเอาเถอะอลิซ มามี้กับหนูนั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ แต่แดดดี้ของหนูกลับไปเป็นห่วงคนอื่นซะได้"
"หุบปากไปเลยนะเอลลี่ ผมทนคุณมามากพอแล้ว!" บาสเตียนตวาดขึ้นก่อนจะส่งสัญญาณให้เซนพาอลิซออกไปก่อน
"อลิซคะ อาเซนยังไม่ได้ให้ของขวัญหนูเลย อาลืมไว้ในรถแน่ะ เราออกไปเอากันดีกว่านะคะ" เซนไม่รอให้หลานสาวตอบตกลงก็รีบอุ้มแล้วพาออกไปที่หน้าบ้านทันที
"เอาล่ะ ทีนี้เราก็มาคุยกันให้รู้เรื่อง คุณต้องการอะไรถ
