"มินนี่อยู่ไหนคะ" น้ำเสียงของอลิซฟังดูคล้ายจะร้องไห้ออกมาเมื่อพบเพียงห้องที่เงียบกริบและว่างเปล่า เซนและบาสเตียนเองก็ตกใจเมื่อไม่เห็นใครอยู่ในห้อง
เซนรีบไปดูในห้องน้ำ เมื่อไม่เห็นใครก็ออกไปดูที่ระเบียง และแม้ว่าจะหาครบทุกซอกทุกมุมแล้วก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอ
ชายหนุ่มเดินคอตกกลับมานั่งที่โซฟา ทันใดนั้นก็เห็นกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะเล็ก มีแจกันดอกไม้ขนาดกะทัดรัดวางทับเอาไว้ เขาจึงรีบยื่นมือไปหยิบขึ้นมาอ่านทันที
-ถึงเซน...
ตอนที่คุณได้เห็นจดหมายแผ่นนี้ ฉันก็คงไปไกลแล้ว ต้องขอโทษกับสิ่งที่ติดค้างคุณอยู่ด้วย แต่ฉันรู้จักร้านอาหารไทยร้านหนึ่งที่พอจะแนะนำให้คุณได้ นามบัตรร้านฉันวางไว้ข้างจดหมายนะคะ หวังว่าคุณจะถูกใจ ฉันกำชับกับเจ้าของร้านไว้ให้แล้วว่าให้ลดราคาพิเศษให้คุณ ว่างเมื่อไหร่ก็แวะไปนะคะ อยู่ใกล้ๆ ที่ทำงานของคุณเอง สุดท้ายนี้ฝากดูแลอลิซด้วย ฝากบอกแกด้วยว่าฉันยังรักและเอ็นดูแกเสมอแ
