"ดูเหมือนว่าทุกคนจะพร้อมใจกันเปิดทางให้เรานะครับ" ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม พลางเอ่ยน้ำเสียงกระเซ้าเย้าแหย่คนหน้าบึ้ง ซึ่งก็ยิ่งทำให้เธอหน้าบึ้งขึ้นไปอีก
"เปิดทางอะไร เปิดยังไงก็ไม่สำเร็จหรอก ฉันไม่มีทางกลับไปกับคุณแน่นอน" เธอว่าแล้วก็สะบัดหน้าพรืดหนีทันที
"อันที่จริงผมก็คิดไว้แล้วล่ะว่าคุณต้องตอบแบบนี้ เพราะฉะนั้นผมก็เลยเตรียมการอย่างอื่นไว้แล้ว เพียงแค่ผมโทร.หาเซนกริ๊งเดียวทุกอย่างก็เรียบร้อย เซนจะได้ขึ้นเป็นประธานกรรมการบริหารแทนผมทันที แกลเลอรีก็จะยกให้เป็นการกุศล ส่วนบ้านก็ประกาศขายซึ่งแน่นอนว่ามีแต่คนอยากได้อยู่แล้ว ตัวผมเองกับอลิซก็จะย้ายมาอยู่ที่นี่ ก่อนหน้าจะมาก็หาลู่ทางไว้หมดแล้ว ฉะนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรเลย อีกอย่างคุณก็เห็นแล้วว่าคุณแม่ของคุณต้อนรับผมดีขนาดไหน อลิซเองท่านก็เอ็นดูมาก คงจะดีไม่น้อยถ้ามีเด็กน่ารักๆ อย่างแกวิ่งเล่นอยู่ในบ้านหลังนี้"
"นี่คุณเตรียมการไว้หมดแล
