“แล้วเริงกริชอยู่ไหนคะ มีนอยากไปเยี่ยม”
“นอนพักรักษาตัวอยู่ห้องข้าง ๆ นี่แหละจ้ะ พี่ฤทธิ์เฝ้าอยู่ ฉันก็เลยมาดูว่ามีนฟื้นหรือยัง”
“มีนจำอะไรไม่ได้เลย ก่อนสลบไปเหมือนกับว่าได้ยินเสียงปืนน่ะค่ะ”
“มีนสลบไป มันเลยตกใจ พอร่างมีนรูดลงไปกองอยู่กับพื้น ผัวใหม่ของจิตราก็สติแตกเพราะไม่มีตัวประกันในมือ ตำรวจก็เลยยิงน่ะจ้ะ เพราะไม่อยากให้มันหนี รวมถึงแม่ของมีนด้วย”
“พวกเขาโดนจับแล้วใช่ไหมคะ”
“ใช่จ้ะ มีนไม่ต้องกลัวแล้วนะว่าพวกเขาจะมาคุกคามหรือทำร้ายอะไรมีนอีก”
“มีนขอไปเยี่ยมเริงกริชได้ไหมคะ”
“รอให้หายก่อนดีกว่า มีนบาดเจ็บและยังอ่อนเพลียอยู่ไม่ใช่เหรอ” รังรองรีบห้ามปรามเอาไว้ เพราะเริงฤทธิ์กำลังอารมณ์ไม่ดี
“ขอมีนไปเถอะนะคะ มีนขอร้อง”
“เอ่อ...”
“มีอะไรเหรอคะ”
“เปล่าจ้ะ” ในเมื่อห้ามไม่ได้รังรองก็ปล่อยเลยตามเลย เอาจริงๆ พี่ชายของเธอจะโทษมีนาไม่ได้ มีนาไม่ผิดเลยสักนิดที่มีแม่เลว ๆ แบบนั้น
รังรอง
