ตอนที่ 4 คุณเมีย
805 คำ
โรซารี่สวมใส่ชุดคลุมสีเทาก้าวเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นว่านฤดลนั่งหลับอยู่บนเก้าอี้ เธอจึงเดินไปยังที่นอน แล้วเอาผ้าห่มมาห่มบนตัวของเขา เธอมองใบหน้าเขาที่ดูหล่อเหลาอย่างยิ่ง เมื่อดูดีๆ แล้วโครงหน้าของเขาเป็นรูปไข่ ขนตายาวเป็นแพ จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากหนา มองดูรวมๆ แล้วมีเสน่ห์อย่างยิ่งจนเธอมองอย่างเผลอไผล
“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ” เขาเอ่ยถามเช่นนี้ ทำให้เธอได้สติกลับคืนมา ขณะที่เขาเผยยิ้มกว้าง ทำให้เธอได้กลิ่นบรั่นดีจากในโพรงปากของเขา
“อาบเสร็จแล้ว ราตรีสวัสดิ์” โรซารี่เอ่ยบอกเช่นนี้ และก้าวเดินไปที่เตียง แต่ว่าเขาจับมือเธอ แล้วเอามาจูบแผ่วเบา เธอจึงรีบชักมือออกทันทีด้วยความตกใจ นฤดลมองเธอด้วยรอยยิ้ม เธอจึงหันหน้าหนีก้าวเดินไปที่เตียง เขามองผ้าห่มที่อยู่บนตัวของเขา และหันไปมองเธอที่ปิดไฟที่โต๊ะข้างเตียง
“ราตรีสวัสดิ์ โรส” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วก้าวเดินเข้าห้องน้ำไปทันที ไม่ช้าเสียงน้ำจากเรนชาวเวอร์ก็ไหลลงมา เธอจึงหันกลับไปมองในห้องน้ำอีกครั้งทำให้เธอตกตะลึงว่าห้องน้ำห้องนี้เป็นกระจกใสสามารถมองเห็นทะลุเข้าไปในห้องน้ำแบบไปมีอะไรกัน อีกทั้งเธอยังเห็นว่านฤดลที่อยู่ใต้เรนชาวเวอร์ กำลังมองเธอที่จ้องมองเขาอย่างลืมตัว โรซารี่จึงรีบหันตะแคงข้างไปทางหน้าตาและข่มตาหลับโดยทันที
โรซารี่ลืมตาขึ้นมาด้วยอาการงัวเงียในยามเช้าของอีกวัน เธอจึงใช้มือขยี้ดวงตาทั้งสองข้างให้ตาสว่างยิ่งขึ้น เธอมองชายหนุ่มที่นอนข้างๆ เธอที่ยังนอนหลับใหลภายใต้ผ้าห่มเดียวกัน เธอจึงค่อยๆ ลุกขึ้นยืนออกจากเตียงนอน และเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายและจัดการภารกิจส่วนตัว แล้วจึงก้าวเดินออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัว เมื่อมองกลับมายังที่นอนอีกครั้งกลับไม่เห็นเขานอนอยู่บนเตียง ทำให้เธอแปลกใจอย่างยิ่ง
“อรุณสวัสดิ์คุณภรรยาที่รัก”
เสียงของชายหนุ่มที่ดังแผ่วเบาเข้ามาในโสตประสาทของเธอ เธอจึงหันหลังไปมองเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ
“อย่าเรียกฉันแบบนี้นะ” โรซารี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงดุดัน แต่พอเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าที่ดูสมบูรณ์แบบ และซิกแพคเป็นลอนราวกับออกกำลังกายอย่างหนัก ทำให้เธอต้องเมินหน้าหนี นฤดลกลับเผยยิ้มเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอเช่นนี้ เขาจึงก้าวเดินเข้าไปใกล้เธอยิ่งขึ้น เธอจึงถอยหนีโดยทันทีจนชิดกำแพง เขาจึงใช้มือสองข้างดันกำแพง เหมือนกับล็อกไม่ได้เธอหนีไปไหนทั้งสองด้าน
“คุณจะทำอะไรฉัน” โรซารี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงประหม่าด้วยความหวาดกลัวว่าเขาจะปลุกปล้ำเธอ
“คุณภรรยา คุณไม่ต้องกลัวว่าผมจะปลุกปล้ำคุณหรอกนะ ผมได้สัญญากับคุณไว้แล้ว ถ้าคุณไม่ยินยอมให้ผมอึบคุณ ผมก็ทำอะไรคุณไม่ได้” นฤดลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาคลายเสียงกระเส่า ทำให้เธอเคล้มเคลิ้มกับน้ำเสียงชวนให้วาบหวามนี้ไปชั่วขณะ เขาเผยรอยยิ้มแล้วนำใบหน้าเขามาชิดข้างริมหู
“คุณภรรยา หรือเรียกว่าคุณเมียดี ที่รัก” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา โรซารี่ได้สติ จึงใช้แรงของเธอผลักเขาให้ถอยห่าง เขาถอยก้าวหนึ่ง แล้วยิ้มให้เธอ
“อย่าเรียกฉันทั้งคุณภรรยาและคุณเมีย ฉันไม่ชอบ” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงดุดันและตาขวางใส่เขาโดยทันที
“ก็คุณคือเมียของผมนะโรส และจดทะเบียนสมรสอย่างถูกต้องตามกฎหมาย” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“เราคือเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ”
“เพื่อนแบบไหน เพื่อนร่วมห้องหรือเพื่อนร่วมเตียง โรสนี่มันคือชีวิตจริงไม่ใช่เรื่องเล่นพ่อแม่ลูกกันแบบเด็กๆ ถึงกับผมจะไม่ได้มีอะไรกับคุณ แต่สายตาของคนทั้งประเทศก็รู้ว่าคุณคือเมียของผม” นฤดลเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ฉันรู้ แต่ฉันไม่พร้อม” โรซารี่เอ่ยบอกเช่นนี้
เขาจึงเอามือทั้งสองข้างออกจากผนัง แล้วก้าวเดินเข้าห้องน้ำโดยไม่พูดสิ่งใดต่อ ทำให้โรซารี่รู้สึกโล่งใจที่เขาไม่ทำอะไรเธอ
อย่าลืมเข้ามากดหัวใจและคอมเม้นท์ให้ไรท์ด้วยน๊าาาาาา
1 เม้นท์ 1 กำลังใจ
- ผู้เขียน
