โรซารี่ก้าวเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างๆ นฤดล นฤดลหันมาหาเธอด้วยรอยยิ้ม และเอ่ยถามเธอ
“คุณเข้าห้องน้ำนานจัง” นฤดลเอ่ยถามเช่นนี้
“พอดีเพื่อนโทรมา ฉันเลยคุยเพลินไปหน่อย” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นน้ำผึ้งก้าวเดินมาพร้อมกับถาดที่มีแก้วไวน์ห้าใบส่ง เธอส่งให้แม่บ้านถือ แล้วแม่บ้านอีกคนก้าวเดินเข้ามาจะมาเสิร์ฟไวน์แดงให้พวกเขา แม่บ้านจึงเก็บแก้วเก่าไป
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจัดการวางเอง” น้ำผึ้งเอ่ยบอกเช่นนี้ เธอจึงวางแก้วให้อมรา
“ขอบใจจ้า” อมราเอ่ยบอกน้ำผึ้งด้วยรอยยิ้ม น้ำผึ้งยิ้มให้เธอ เธอจึงวางแก้วอีกใบให้อาทิตย์เสร็จ เธอมาวางให้โรซารี่ แล้วมาวางให้ตัวเอง และแก้วใบสุดท้ายวางให้นฤดล โรซารี่เห็นกระดาษที่แปะใต้ฐานแก้วด้วยน้ำ นฤดลหมายจะยกแก้วไวน์แดงดื่ม โรซารี่จึงมองมาทางเขาและเอ่ยบอก
“ดล ฉันอยากเปลี่ยนแก้วกับคุณ ฉันเห็นว่าแก้วคุณมีไวน์น้อยกว่าฉัน” โรซารี่เอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม ทำให้อมราเผยยิ้ม
