ตอน 55
“สูบวิญญาณ…อืมม์…ผมว่าอาจจะใช่…” เสียงเขาทุ้มพร่า แต่แฝงความกวนประสาท
ยูจินหน้าแดงกว่าเดิม รีบผลักอกเขาเบาๆ “นี่! อย่ามาล้อฉันนะคะ! ฉันพูดจริงๆ ปากฉันจะพังแล้ว!”
"…ผมจะพอแล้ว…แต่คุณต้องสัญญา ว่าจะยังคิดถึงผมบ้างนะ”
ยูจินเบิกตากว้าง
“คุณพูดเหมือน… คุณจะไปแล้วไม่กลับมางั้นแหละ! เข้าไม่ให้พูดแบบนี้นะคะ คนโบราณเขาถือกันค่ะ"
วาคินเงยหน้ามองเธอ ดวงตาคมเข้มแต่แววตาเจ้าเล่ห์
“แต่ผมเป็นลูกครึ่งนะ เชื่อ 50% ไม่เชื่อ 50%”
ยูจินหน้าแดงก่ำ รีบเบะปาก “คุณนี่…จริงๆ เลยนะคะ!”
วาคินยิ้มมุมปาก ก่อนหักพวงมาลัยเล็กน้อย รถแล่นออกถนนต่อไปอย่างช้าๆ
ด้านหลัง รถของภิรมย์กับราเชนทร์ ถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ ราเชนทร์กระซิบกับภิรมย์
“เฮ้ย… เจ้านายเสร็จธุระเร็วมาก ดูเหมือนจะอัดอั้นมานานนะ”
ภิรมย์พยักหน้า เอามือปาดหน้าผาก สองคนตรงเบาหลังเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“พี่สองคนพูดเรื่องอะไรกัน พวกผมไม่เข้าใจ
