ตอน 61
ยูจินรับประทานข้าวเร็วผิดปกติ จนวายุเริ่มมองตามด้วยความสงสัย
“เธอ… ทำไมรีบขนาดนี้ล่ะ?” วายุถามเบาๆ
ยูจินก้มหน้า ตักข้าวเข้าปาก แต่พยายามไม่ให้สีหน้าแดงชัด
“เอ่อ… ฉัน… เริ่มง่วงแล้วล่ะค่ะ” เธอพูดเปลี่ยนเรื่องทันที
วายุขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้ซักต่อ เขาเพียงพยักหน้าเบาๆ เหมือนไม่อยากรบกวน
เวลาผ่านไปนานพอสมควร ทำให้วาคินเริ่มหงุดหงิด
เขาเชื่มต่อกล้องเข้ามือถือ เอาแค่ตัวที่อยู่ในห้องเขาเท่านั้น เขาตั้งใจจะให้เป็นเวลาส่วนตัวของเธอ แค่ได้ยินเสียงก็พอ ในเมื่อหายไปนานแบบนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะหยิบมือถือขึ้นมาดู
“ไปทานข้าวถึงไหนแล้วเนี่ย… ป่านนี้ยังไม่โทรมาหรือว่าไปอยู่ในห้องวายุ?” เสียงทุ้มต่ำแฝงความไม่พอใจ
สุดท้าย เขาเปิดกล้องในมือถือชัดเจน… และอดสั่นสะท้านไม่ได้เมื่อภาพตรงหน้าเห็นร่างบาง
ยูจินปรากฏตัวในผ้าขนหนูสีขาว ที่วาคินเคยใช้ห่อร่างตัวเองมาก่อน ผ้าครึ่งตัวปกปิดร่างแค่เพียงช่วงอกและ
