ตอน 62
ไม่นานปีเตอร์ก็เดินเข้ามา แต่ก้าวยังสั่นๆ เล็กน้อย
“คุ…คุณมาติน… มีอะไรกับผมไหมครับ?” เขาถามเสียงสั่น
วาคินจ้องตาเขม็งเต็มแรง
“วันนี้… นายไปทำงานที่บ่อนกี่โมง?”
ปีเตอร์รีบส่ายหน้า
“วะ…วันนี้…วันหยุดผมครับ…”
วาคินพยักหน้าเบาๆ แต่สายตายังคงเย็นเยียบ
“ดี… งั้นก็เตรียมตัวให้พร้อมไว้… เรื่องคืนนี้ไม่ง่ายเหมือนวันหยุดแน่”
ปีเตอร์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ หัวใจเต้นแรง ทราบดีว่ามาเฟียตรงหน้าคือคนที่ไม่ล้อเล่น
วาคินจ้องหน้าปีเตอร์เสียงเข้ม
“นายรู้ทางเข้าออกที่บ่อนดี… บอกฉันมาให้หมด หลังจากฉันกลับออกมา ฉันจะให้เงินนายห้าล้าน แต่ถ้าฉันไม่กลับออกมา… ให้มาเอาได้ที่ภิรมย์”
ภิรมย์รีบหันไปมองเจ้านายด้วยความตื่นตระหนก
“นายครับ… อย่าพูดแบบนี้สิครับ”
วาคินยกมือขึ้น พรางบอกด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“ไม่เป็นไร… ความตายมันห้ามกันไม่ได้หรอกภิรมย์… นายก็รู้”
เขาหันไปสั่งเพิ่มเติม
“ครั้งนี้… นายต้องอยู
