“วันนี้ต้องเรียนกับอาภัทรนี่นา เธอก็อย่าไปกัดอาภัทรเอาล่ะ” พิมพ์แขเอ่ยแซว
“บ้าน่ะสิ ฉันไม่ใช่หมานะถึงจะได้ไปกัดอาของเธอ มีแต่อาของเธอนั่นแหละที่จะจ้องจะหาเรื่องว่าฉัน”
“เธอกับอาของฉันก็แปลก เจอหน้ากันเป็นไม่ได้ไม่เคยพูดดีใส่กันเลย เหมือนกับโกรธกันมาสักร้อยปี เธอกับอาภัทรโกรธอะไรกันเหรอ ฉันถามจริง ๆ”
“ฉันหมั่นไส้อาภัทรของเธอไง ชอปากเสีย ชิ! คิดว่าหล่อเลือกได้หรือไง ก็เห็นหรอกว่าสาวๆ ชอบเยอะ แต่สาว ๆ พวกนั้นน่ะตาบอดต่างหากล่ะ” คนพูดทำปากยื่น ขณะเดินเข้าไปในตึกเรียน
พิมพ์แขอมยิ้ม เธอเองก็เคยถามผู้เป็นอาว่าทำไมถึงต้องชอบจิกกัดเพื่อนเธออยู่เรื่อย อาของเธอก็ตอบว่าไม่ถูกชะตา เพราะพลอยเพชรชอบยั่วผู้ชาย ชอบหักอกผู้ชาย คิดว่าสวยเลือกได้หรือไง
พูดเหมือนกันเด๊ะ!
น่าแกล้งให้ไปติดเกาะอยู่ด้วยกัน คงจะมันน่าดู
“พิมพ์ พิมพ์ เป็นอะไรของเธอ ยืนยิ้มอยู่นั่นแหละ” พลอยเพชรหันมาถาม เพราะเห็นว่าเพื่อนเอาแต
