“ถ้าจะหาเรื่องกัน พูดกันตรง ๆ เลยนะคะ ไม่ต้องพูดลอย ๆ หรืออ้อม ๆ แดดดันกันแบบนี้” พลอยเพชรของขึ้น
“ฉันพูดลอย ๆ ใครอยากรับก็รับไปสิ”
“ฉันเข้าบ้านก่อนนะพิมพ์ ไว้ค่อยเจอกัน” พลอยเพชรสะบัดหน้าใส่ ก่อนจะขับรถเข้าบ้านตัวเองไปทันที
“อาภัทรไปพูดแบบนั้นได้ยังไง เพื่อนพิมพ์โกรธขับรถหนีเข้าบ้านไปแล้วโน้น ชิ! ปากร้ายเหลือทน” พิมพ์แขอาศัยจังหวะนี้ทำเป็นโกรธผู้เป็นอาแล้วเดินหนีเข้าบ้านไปบ้าง จะได้ไม่โดนซักไซ้ไล่เลียงอีก
ตอนแรกเธอโทร. หาภัทรแล้วเขาไม่รับเอง พอเธอกับทวีปกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม เขาก็โทร. มา ตอนนั้นกำลังอะไร ๆ กันอยู่จะมีเวลาไปรับโทรศัพท์ที่ไหนกันล่ะ คนกำลังเมามันกันอยู่
หนีเข้าบ้านได้พิมพ์แขก็รีบเข้าห้องนอนลงกลอนไม่ยอมคุยกับผู้เป็นอาอีก เธอเข้าห้องเพื่ออาบน้ำอาบท่า ยังรู้สึกเสียวซ่านไม่หาย เมื่อนึกถึงตอนที่ทวีปเอาเธอเมื่อบ่ายจนถึงช่วงเย็น นิ้วเรียวเกลี่ยไปตามกลีบสวาท ก่อนที่จะสอดเข้า
