ปานวาดพาใบหน้าหนี เขาก็จับปลายคางสาวเอาไว้ ไม่ยอมให้เธอส่ายหน้าหนีได้สำเร็จ
ปานวาดถูกกระชากเสื้อเชิ้ตออกจากตัว และร่างของเธอก็เปลือยเปล่าเสมอกับเขาในเวลาอันรวดเร็ว
เชนซุกหน้าไปตามเรือนร่างสมส่วน ผิวขาวเนียนละเอียดของเธอทำให้เขาแทบคลั่ง ได้แล้วก็อยากได้อีก หญิงสาวแสนบริสุทธิ์ที่ตอดรัดเขาจนแทบขาดใจ
“พี่เชน คนบ้าป่าเถื่อน ปล่อยเลยนะคะ” ปานวาดกรีดร้องแต่เชนไม่คิดจะปล่อย ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งทำรุนแรงขึ้น
“ปานยอมแล้ว อย่าทำรุนแรงกับปานได้ไหม” ปานวาดสงบลง คิดว่าถ้ายังดิ้นแบบนี้จะยิ่งเจ็บตัว
“ยอมดี ๆ แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย” เขาก้มลงไปงับไหปลาร้าของเธอเล่น
“โอ๊ย!” เชนร้องเสียงหลงเมื่อโดนเข่าของเธอกระแทกเข้าใส่เต็มแรง
ปานวาดผลักร่างของเขาจนกระเด็น ในขณะที่เชนนอนตัวงอหน้าเขียวหน้าเหลืองอยู่บนเตียง
เสื้อผ้าไม่มี นี่คือปัญหา เธอเลยวิ่งไปคว้าเสื้อผ้าของเขามาสวมใส่แบบลวก ๆ ชุดชั้นในก็ไม่มีมันดูแ
