เมื่อมาถึงโรงพยาบาล พายก็ประคองยายวรรณมาตึกอายุรกรรม ซึ่งคาเตอร์ก็เดินตามมาห่าง ๆ อันที่จริงนับครั้งได้ที่เขามาสถานที่แบบนี้ เขาเป็นคนไม่เหมาะกับโรงพยาบาล เขาไม่ชอบกลิ่นยากลิ่นคนป่วย“ฉันไปรอที่ร้านกาแฟตรงนั้นนะ”
เขาเอ่ยบอกเสียงเรียบ ก่อนจะเดินไปนั่งที่ร้านกาแฟในโรงพยาบาล หยิบโทรศัพท์ออกมากดอ่านข้อความของเพื่อนที่ส่งมาหาตั้งแต่เช้า วันนี้มีเรียนแต่เขาไม่ได้ไป เลยโดนคีรินบ่นชุดใหญ่เพราะใกล้จะสอบแล้ว
คีริน: พวกมึงไม่อยากเรียนจบกันเหรอว่ะ
คีริน: หายหัวกันไปหมดทั้งมึง ทั้งไอ้โซล ทั้งไอ้ตะวัน
ตะวันเขาพอเข้าใจว่ามันเหมือนจะมีปัญหาหัวใจกับน้องสาวเขาอยู่ แต่เรื่องส่วนตัวของน้องสาวเขาไม่ค่อยเข้าไปสนใจมากนัก แต่ไอ้โซลที่เพิ่งบอกเขาว่าไม่มีใคร กำลังทำตัวน่าสงสัยอีกแล้ว เห็นทีเขาต้องทำตัวใส่ใจเพื่อนสักหน่อย เลยตัดสินใจโทรออกหาเพื่อนสนิททันที
“ทำไมมึงไม่ไปเรียน”
(กูตื่นสาย)
“เหตุผลปัญญาอ่อนโคตร”
